confidential documents

เนื่องจากบันทึกฉบับนี้ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อน และเราก็ไม่ขอบอกว่าท่านคือผู้โชคดีที่ได้สิทธิ์ในการอ่าน เพราะ เป็นสิ่งที่ทางผู้เขียนไม่สามารถวัดได้ว่าโชคดีหรือโชคร้าย แต่ถึงอย่างไรก็ตามท่านก็คือผู้เดียวที่จะได้รับการคัดเลือกให้อ่านงานเขียนของเราตลอดไป เราจะไม่ให้สิทธิ์ผู้อื่น ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม ขอให้ท่านติดตามผลงานของเราตลอดไป และไว้วางใจได้ว่า ว่าผู้เขียนได้เลือกให้ท่านเป็นคนสำคัญที่สุด คนเดียวตลอดไป
ข้อแนะนำก่อนอ่าน
1. ท่านจะต้องยิ้มหวานๆ 4 วินาที (ห้ามขาดห้ามเกิน)
2. เราคิดว่าท่านยิ้มไม่ถึง 4 วินาที และไม่หวานพอ ให้ท่านเดินไปหน้ากระจกและยิ้มให้หวานอีกที
3. เมื่อท่านกลับมานั่งที่เดิมแล้ว ให้ท่านหลับตา 10 วินาที ( ห้ามขาดแต่เกินได้) และคิดถึงคนที่มีอักษรนำหน้าชื่อเล่น ต และ ชื่อจริง ฐ หลังจากนั้นเอ่ยชื่อบุคคลที่ท่านคิดถึงพร้อมกับว่าพูดว่า ที่รักเค้ากำลังเป็นคนบ้า เพราะคิดถึงตัวเอง
4. ถือว่าท่านได้กลายเป็นคนบ้าไปชั่วขณะ ให้อ่านต่อข้อ 5 ได้
5. ขอให้คนบ้าที่น่ารักหยิบ BB ขึ้น มา ท่านจะต้องหยิบมาจริงๆ นะ แล้วค่อยอ่านข้อต่อไป
6. เนื่องท่านคือคนที่เราได้เลือกแล้ว และเราก็รักท่านด้วยความจริงใจ เราจึงให้สิทธิ์ให้ท่านขออะไรก็ได้ 1 ข้อ โดยพิมพ์เป็นข้อความสิ่งที่ท่านต้องการลงใน BB ที่ท่านถืออยู่ส่งหาคนที่ท่านคิดถึงในข้อ 3.
7. หากท่านปฏิบัติตามข้อแนะนำทั้งหมด เราใขอห้สิทธิ์ท่านอ่าน blog นี้ไปตลอดชีวิต ....
8. อาการคนบ้าของท่านได้ค่อยๆ ทุเลาลงแล้ว ให้ท่านหันคอไปทางซ้ายช้าๆ หันมาตรงกลาง และหันไปทางขวา ช้าๆจากนั้นหันกลับมาที่เดิม

เมื่อท่านพร้อมจะอ่านบันทึกที่แสนจะธรรมดานี้แล้ว ให้ท่านสูดหายใจเข้าลึกช้าๆ ให้เต็มปอดและค่อยๆหายใจออก ... จากนั้นให้ท่านเริ่มอ่านบันทึกได้แล้วค่ะ

Darling ja คืนนี้มีคนบ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาขอร่วมเขียนบันทึกกับเค้า และขอบันทึกก่อนด้วยนะ เค้าเห็นว่าหน้าตาคนที่มาขอเค้าคุ๊นนนน คุ้นนนน เค้าก็เลยให้เขียน ที่รักไม่โกรธเค้านะ ... การที่เค้าเป็นคนมีน้ำใจ ตัวเองก็น่าจะดีใจ ใช่ไม๊ ... ทุกคืนที่ผ่านมาเค้าก็เขียนก่อนทุกวัน แค่วันนี้วันเดียวเค้าก็เลยมีน้ำใจให้เค้าไป ... ไม่ได้มีใครมาหลอกให้ darling ทำอะไรเพี้ยนๆ ใช่ไม๊ ... ถ้ามีตัวเองอย่าไปหลงเชื่อทำนะ .... วันนี้เค้าทำงานได้นิดเดียวเองที่รัก เพราะออกไปข้างนอกกับแม่อ่ะแหละ เลยทำให้งานเค้าไม่เสร็จ และพรุ่งนี้เค้าก็ไม่มีเวลาด้วยซิไหนจะต้องไปเที่ยวพักผ่อนวันอาทิตย์อีก ... ( อุ๊ย? หลุดปากบอกตัวเอง อีกละ ) ไม่ไปไหนหรอกที่รัก เค้าอำตัวเอง .... เมื่อวานตัวเองไปเที่ยวกับพี่ สนุกสนาน ... เค้าเห็นตัวเองยิ้มได้ หัวเราะได้ ร่าเริง เค้าเองก็มีความสุขนะที่รัก เค้าไม่ได้เป็นโรคจิตนะที่อยากเห็นตัวเองเป็นนางห้อง ซึมเซาอยู่แต่บ้าน ... กินน้อย พูดมาก เค้ากลัวสมองที่รักเค้าจะฝ่อ ก่อนวัยอันควรน่ะซิ กลัวว่าถึงเวลาตัวเองมาอยู่ด้วยกันกับเค้าจะกลายเป็นคนไม่เต็ม หรือเรียกสั้นๆว่า เอ๋อ นะ ทีรักต้องทานให้เพียงพอรู้ไม๊ ไม่มาก ไม่น้อยเกินไป ทานอาหารให้สมดุล ตามหลักโภชนาการ ข้าว แป้ง 50 โปรตีน วิตามิน เกลือแร่ ( เรียกอีกอย่างว่า กับข้าว ) 30 น้ำตาล ( สารให้ความสุขจำพวก ขนมขบเคี้ยว ต่างๆ ) 20 เห็นไม๊ ทานแค่นี้ก็สมดุลแล้วนะ ... เค้าอยากให้ที่รักมีความสุขกับการกิน ของอร่อยๆ เหมือนที่ตัวเองเคยชอบไง เค้าอยากให้ตัวเองทานอะไรอร่อยๆ ที่ตัวเองชอบบ้าง กลัวตัวเองไม่มีความสุข อยากให้ตัวเองออกไปเที่ยว relax กับพี่ ( พี่ยุ้ย พี่ยิ้ม ) กับครอบครัวบ้าง ( แต่ไม่อยากให้ออกไปกับเพื่อนนะ เค้าหวง กลัวใครมาเสนอกิ๊กให้ตัวเอง แล้วเค้าจะทำยังไง เค้ายังไม่อยากตายนะที่รัก เค้ายังอยากอยู่กับแม่เค้าไปนาน ๆ ตัวเองอย่ามาถีบส่งให้เค้าต้องรีบไปตาย ด้วยการทอดทิ้งเค้าไปมีกิ๊กนะ เพราะเดี๋ยว กิ๊ก ก็เปลี่ยนเป็นแฟน และสักพัก แฟนตัวจริงก็ กลายเป็นแฟนเก่า ) เค้ากลัวนะ เค้าเศร้า ... ที่รักฝนตกแล้ว ได้เวลานอนของเค้าแล้วล่ะ อีกอย่างตอนนี้บันทึกเริ่มออกฤทธิ์แล้ว เค้ารู้สึกง่วงนอนแล้วล่ะ แต่ยังเพิ่งเขียนได้นิดเดียวเอง เอาต่ออีกหน่อยก็แล้วกัน วันนี้เราไม่ได้ทะเลาะกันเลยนะที่รัก แต่ก็เกือบแล้วหล่ะ ตอนที่ตัวเองผลักไสไล่ส่งเค้าไปกับคนอื่น เค้าเสียใจนะ เค้าไม่อยากได้ยินที่รักพูดแบบนั้นอีกนะ เค้าอยากอยุ่กับตัวเอง เค้ารักตัวเองนะ อย่าทำให้เค้ารู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองไม่รักเค้าซิคะ darling ทั้งชีวิตเค้าก็มีตัวเองคนเดียวนะ จะให้เค้าไปอยู่กับใครที่ไหนล่ะ แล้วเค้าจะมีความสุขได้ยังไงกันล่ะ ตัวเองรู้บ้างไม๊ ที่เค้าหายใจอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะว่าเค้าคิดเสมอว่าเค้าอยู่เพื่อรักตัวเอง ... เค้ามีตัวเองอยู่ข้างๆ เป็นเงาเค้าตลอดเวลาเค้าก็เลยไปไหนมาไหนคนเดียวได้ไม่รู้สึกอะไรเพราะ รู้ว่าถึงอย่างไรเค้าก็มีตัวเองเป็นคนที่รักเค้า ถ้าขาดตัวเองไปซักคน เค้าคงไม่ได้เป็นคนแล้วหละ อาจจะกลายเป็นผี (บ้า) หรือ ผี(จริงๆ) ก็ไม่รู้ แต่ถึงยังไงมันก็คงจะต้องเลือกเป็นสักอย่างนั่นแหละ .... เราเพิ่งจากกันได้ ครึ่งเดือน เค้ารู้สึกว่านานราวกับ 3 เดือน คงเป็นเพราะเค้าเฝ้าแต่คิดถึงตัวเองตลอดเวลา ทุกๆวัน ทำให้รู้สึกว่าเวลามันเดินผ่านไปช้าเหลือเกิน เค้าควรคิดถึงตัวเองให้น้อยลง แต่เค้าก็ทำไม่ได้อีก ก็คนมันรักจะให้คิดถึงน้อยได้ยังไงกันละ ช้าเร็วยังไง มันก็เป็นแค่ความรุ้สึกเพราะถึงอย่างไร เวลามันก็เดินวันละ 24 ชั่วโมงเหมือเดิม ยังไงมันก็เดินตามเข็มนาฬิกาเท่าๆกันทุกๆ วัน และถึงอย่างไรเค้าก็ยังต้องรออีก 2 เดือนถึงจะได้เจอที่รัก เค้าก็ต้องรอต่อไป จะกลัวอะไรใช่ไม๊ที่รัก ไม่เจอกัน นานที่สุด 1 เดือนกว่าๆ ไม่ได้คุยกันนาน 10 วัน ไม่เห็นใครเป็นอะไร เรารักกัน ยังไงซะเราก็ไม่มีวันเลิกกันใช่ไม๊ เราจะรอนะ รอวันที่ได้อยู่ข้างตัวเอง คิดอย่างที่ตัวเองบอก ว่า รอ 15 : 85 ขยายความได้ว่า รอที่รักอีก 15% ของชีวิต เพื่อที่อีก 85% ของชีวิต เค้าจะได้อยู่กับตัวเองตลอดไป นี่เรารักกันจริงใช่ไม๊ เราจะได้อยู่ด้วยกันไป ตลอดชีวิตเหมือนที่ตัวเองบอกเค้าใช่ไม๊ .... หลายวันมานี้ฝนตกทุกคืน คิดถึงพ่อตัวเองนะ พ่อตัวเองคงชอบที่ฝนตก ไร่ส้มประหยัดค่าน้ำมันใส่เครื่องสูบน้ำไปได้เยอะเลย เค้าก็อยากให้มันตกแบบนี้ตลอดปีเลย ด้วยซ้ำ มันเป็นความชอบส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับธุรกิจ เพราะถ้าเกี่ยวเค้าคงไม่ชอบ เพราะ ฤดูฝนเป็นช่วงปลูกพืชผลทางการเกษตร ทำให้ชาวบ้านเข้าไปทำงานในไร่ ในสวนกับหมด ไม่มีเวลา และ เงินออกมาจับจ่ายใช้สอย .... เค้าก็ยังเหมือนเดิมต้องตรวจงานทุกวัน .... ไมไหวแล้วนะ บันทึกเล่นงานให้เค้าสุดแสนจะง่วง นอน ไปนอนนะคะ my darling I love you na

about us

.... นอนคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ เลยทำให้ คืนนี้เค้านอนไม่หลับ ...... darling ทุกคำพูดของตัวเอง ทำให้เค้าต้องเก็บมาคิด เค้ารักตัวเองมากนะ ตัวเองคิดไม่ผิดหรอก และเค้าก็ไม่ได้รักคนอื่นเท่ากับที่เค้ารักตัวเองเลย ... แม้แต่ตัวเค้า ชีวิตของเค้าเอง เค้าก็ยังรักน้อยกว่า ที่เค้ารักตัวเองด้วยซ้ำไป มันไม่มีทางเป็นไปได้เลยนะที่รัก ที่เค้าจะรักคนอื่น ดีกับคนอื่น เท่าที่เค้ามีให้กับตัวเอง เค้าเสียใจที่เค้าทำให้ตัวเองคิดแบบนั้น ทั้งที่ความเป็นจริง ตัวเองอยู่ในความคิดของเค้าตลอดเวลา ตัวเองเป็นส่วนที่สำคัญของชีวิตเค้า ตัวเองคือลมหายใจ เพราะเค้ารู้ว่าทุกลมหายใจเข้าออกของเค้า เค้าก็คิดถึงแต่ตัวเอง .... เริ่มตั้งแต่ลืมตาตื่น ก่อนลุกจากเตียง เค้าก็ต้องนอนคิดถึงตัวเองก่อน อย่างน้อย 5 - 10 นาที หรือมากกว่านั้น เพราะ เค้าจะคิดว่า เมื่อคืนเค้าฝันถึงอะไร มีที่รักในนั้นรึป่าว พร้อมกับถามตัวเค้าเองว่าในทุกนี้เค้ามีตัวเองจริงๆ ไม่ได้ฝันไปใช่ไม๊ เค้าเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเค้าทุกวัน .... แม้กระทั่งก่อนนอน เค้าก็ต้องพิมพ์บันทึกถึงที่รัก ทุกสิ่งที่เค้าทำกลายเป็นกิจวัตรของเค้าตั้งแต่เค้าคบกับตัวเอง ถึงตอนนี้ก็ครึ่งปีเข้ามาแล้วนะ ... เค้ายังรุ้สึกเหมือนว่าเราเพิ่งคบกัน ตั้งแต่บอกรักตัวเอง เค้าทำให้ตัวเองเชื่อว่าเค้ารักตัวเองเพียงคนเดียว ... เค้ามีความสุขมากเลยนะที่ตัวเองรู้สึกแบบนั้น เพราะนั่นหมายความว่า สิ่งที่เค้าตั้งใจเค้าสามารถสื่อถึงใจที่รักได้ ... เค้าดีใจที่เราเข้าใจซึ่งกันและกัน ... และเค้าก็ไม่เคยคิดจะทำให้ตัวเอง รู้สึกว่าเค้าไม่รัก เค้าไม่เคยคิดอยากทำให้ที่รักต้องมาเสียความรู้สึกกับเค้า ... แต่สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ คือเค้าทำให้ตัวเองคิดว่าเค้าไม่รัก จะไม่ให้เค้าผิดหวังได้ไงกันล่ะ และที่เค้าผิดหวังก็คือ ผิดหวังในตัวของเค้าเอง เค้าทำให้คนที่เค้ารักมากที่สุดในชีวิต ไม่มั่นใจในตัวเค้า .... เค้าเศร้ามากที่รักรู้ไม๊ ... เค้าเศร้ามากกว่าที่รัก หลายร้อยล้านเท่า ... ตั้งแต่เราจากกัน ไม่มีคืนไหนที่เค้าจะรู้สึกทรมานเท่าคืนนี้เลยที่รักรู้ไม๊ เค้าอยากกอดตัวเอง อยากกอดให้แน่นๆ อยากได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น และอยากได้ยินจากปากที่รักว่ายังรักเค้ามาก เหมือนเดิม ... และขณะที่เค้ากอดตัวเองไว้แน่นๆ นั้น เค้าจะได้กระซิบบอกที่รักว่า เค้ารักตัวเองมากกกกกก มากกว่าทุกคืนที่ผ่านมาก มากที่สุดเท่าที่เค้าจะรักใครสักคนได้ ... และเค้าจะขอรักตัวเองตลอดไป ให้นานที่สุด .... เท่ากับชีวิตของเค้า เค้ากลัวนี่ กลัวว่าที่รักจะรักเค้าน้อยลง กลัวตัวเองจะเอาความรู้สึกออกห่างจากเค้าไป .... เค้าเองก็หวงตัวเองมากกกกกก หวงจนอยากจะเก็บไว้ไม่ให้ใครมองเห็น แม้แต่มองตัวสายตา ไม่แตะต้องสัมผัส เค้าก็ไม่อยากให้ใครมองตัวเอง เค้าอยากมองตัวเอง และให้ตัวเองมองเห็นเค้าคนเดียว .. เค้ากลัวคนอื่นมาพรากตัวเองไปจากเค้า ... แล้วเค้าจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรกันล่ะ ที่รัก .... ตัวเอง อย่ารักเค้าน้อยลงนะ เค้าจะไม่ทำอะไรให้ตัวเองผิดหวังหรือเสียความรู้สึกอีก เพราะนั่นมันก็คือความทรมานของเค้าเหมือนกัน สิ่งสำคัญที่สุดในวันนี้ไม่ใช่การที่เค้ายอมรับผิดที่ไปคุยดีกับคนอื่น นะ ที่สำคัญกว่านั้นคือ เค้าทำให้ตัวเองเสียใจ ... เป็นสิ่งที่เค้าไม่คิดจะทำเลย ... เมื่อมันเกิดขึ้นเค้าเลย ไม่รู้จะแก้ไขยังไง เค้าอยากให้ตัวเองลืมความเสียใจนั้น ซะนะที่รัก ขอให้เค้าเป็นคนจดจำเป็นคนเดียวที่ ทรมานกับความรู้สึกนั้นเอง เพื่อที่จะได้ไม่ทำให้ที่รักของเค้าผิดหวังอีก .... เค้าไม่รุ้จะบอกเป็นภาษาพูดได้อย่างไร ว่าเค้ารักและหวงตัวเองมาก เวลานี้เค้าไม่สามารถใช้ชีวิตอยุ่ได้โดยที่รู้สึกว่าไม่มีตัวเองนะ ญ .... เค้าไปนอนก่อนนะ คืนนี้เค้าอยากฝันถึงตัวเองนะ เผื่อมันจะช่วยให้เค้าทุเลาจากอาการที่เป็นอยุ่นี้ไปบ้าง ที่รักดุแลสุขภาพดีๆนะ ทานน้ำเปล่า ให้เยอะๆ ทานอาหารให้ครบทุกมื้อ ทานยาทันทีที่รู้สึกว่าไม่สบาย นอนพักทันทีที่รุ้สึกว่าร่างกายอ่อนเพลียและต้องการพักผ่อน ออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกกับพี่ บ้างเป็นการผ่อนคลายความเครียดจากการเรียน แต่ห้ามไปกับคนอื่นนะ เค้าหวง .... ตัวเองยังคงเป็นของเค้าคนเดียวนะ ได้โปรดระลึกไว้ด้วย ... ถึงเราจะไม่ได้เจอกันนานแค่ไหน ก็ขอตัวเองอย่านอกใจเค้านะ เค้าจะเชื่อใจตัวเองนะ เหมือนที่ตัวเองบอกว่าจะเชื่อใจเค้า .... รัก ญ มากกกกก ที่สุดในบ้านนะ .... รักมากจริงๆ ......

Silent Night ..zzZ

คืนนี้ดึกอีกแล้ว darling กว่าเค้าจะได้มาเขียนบันทึก ... เค้านี่ไม่ไหวจริง ๆ ทำอะไรชักช้า อืดอาด จะว่าไปคืนนี้ เราสองคนแทบไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ .. เค้าก็ยังไปเสียเวลากะอะไรก็ไม่รู้ ... เมื่อกี้น้องเข้ามาหาในห้องด้วย เข้ามาให้เค้าดุจิงๆ เลย มันคงจะเสียใจที่ได้พลาดเข้ามาในถ้ำเสือ .. ตั้งแต่ต้นปีมานี้เค้าทะเลาะกับน้องบ่อยมากกก อาจเป็นเพราะน้องเค้าเริ่มโต เริ่มมีความคิดเป็นของตัวเองก็เลยอยากแสดงออกมา อยากเถียง เค้าก็เลยต้องเหนื่อยหน่อย ..... คืนนี้เราไม่ได้คุยกัน เป็นเรื่องดีสำหรับตัวเองอย่างนึงนะ เพราะคืนนี้ darling จะรอดพ้นจากการถูกเค้าพูดจากกระทบกระทั่งนะ ... ก็ไม่มีเรื่องอะไรจะว่านี่ ... ที่รักคงเหนื่อยมากเพราะการเรียนมันเป็นเรื่องที่เครียดนะ สำหรับเค้า ... คนที่ตั้งใจและจริงจังมา ก ก็มักจะเป็นแบบนี้แหละ สงสัยเราสองคนจะมีอะไรที่คล้ายๆ กัน ตอนเค้าเรียนเค้าก็เครียดมาก ถ้ามีเพื่อนอ่านหนังสือ หรือช่วยติวให้ก็จะติวถึงเช้า บางทีเลิกจากติวแล้วก็ มาซุ่มอ่านเองที่บ้านจนถึงเช้า บางทีก็นั่งจดโพยถึงเช้า ก็มี แต่ถึงเค้าจะเครียด แต่เค้าคิดว่าเค้าก็ไม่ค่อยพยายามซักเท่าไหร่หรอก คิดว่าได้แค่ไหนเอาแค่นั้น ที่เหมือนกันและเห็นได้อย่างนึงก็ตรงที่คิดมากกก กับเรื่องความรัก เรื่องหึงหวงกันเอง เนี่ยแหละ .. ไม่งั้นเราคงไม่ต้องผลัดกันร้องไห้ เพราะเรื่องหึงหวง บ้า บอ อะไรนี่หรอก ... สำหรับเค้ามันไม่มีอะไรเลย เค้าไม่รุ้สึกว่าใครจะมาชอบ เค้าเลยนะ แต่ตัวเองซิ มันประจักษ์ชัดเจนว่า คนที่เข้าๆมา ตั้งใจจีบตัวเอง ... ตัวเองก็ยังรู้ตัวเลย แต่เค้าไม่รู้ ไม่เคยรู้สึกด้วย ... และความจริงมันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น ที่รักเข้าใจใช่ไม๊ ... คืนนี้ฝนตก ป๊อกแป๊ก ป๊อกแป๊ก ... น่ารำคาญหู มากเลย แต่ได้ดีตรงที่ความเย็นสบาย สดชื่น ซาบซ่า ตามแบบฉบับที่เค้าชอบเลยล่ะ ... ถ้าตัวเองอยู่อาจจะหายใจไม่ออก เพราะตัวเองเป็นเด็กขึ้แพ้ แพ้อากาศ แพ้แมว แพ้ฝุ่น แพ้แม้กระทั่งหญ้า ... อยากให้แพ้เค้าบ้างจัง ... จะได้อยู่กับเค้าตลอดไป ... เค้าจะเล่าให้ darling ฟังนะ ว่าวันนี้เค้าทำอะไรบ้างไปไหนมาบ้าง เพราะคืนนี้เราไม่ได้คุยกัน เค้าไม่ได้บอกอะไรตัวเองเลย ... เช้านี้เค้าตื่นสาย เพราะอากาศเย็นหลับสบาย ที่สำคัญ ฝันถึงที่รักของเค้าด้วย ... เค้าฝันถึง darling ทุกคืนเลยนะ แต่เมื่อเช้าจำไม่ค่อยได้แล้ว่าฝันว่าไง แต่รู้ว่าฝัน เพราะไม่งั้นก็คงรีบตื่นนานแล้วหละ เค้าอยากอยู่กับ darling นานๆ แม้จะในความฝันก็เถอะ ไม่ออกตื่นจากความฝันเลย ตื่นมาสายแล้วอากาศก็เย็น เลยขอไม่อาบน้ำเป็นแฟนที่รัก ... เพราะตัวเองก็ตื่นสาย รีบไปเรียนจนไม่ได้อาบน้ำเหมือนกัน ส่วนเค้าก็ต้องรีบไปทำธุระแม่สาย เพราะนัดคนที่จะทำภายในให้ ที่ร้านไปดุงาน นัดตอน 10 โมง รู้ไม๊ว่าเค้าไปถึง เกือบเที่ยง แต่ไม่ใช่เป็นความผิดเค้านะ ถ้าไปคนเดียวเค้าก็ไปทันแหละ แต่นี่รอทั่นแม่ จะไปด้วย 10 โมงครึงแล้ว she ยังไม่ได้แต่งตัวเลย เค้าก็จำเป็นต้องรอ ไปแบบไม่เต็มใจ ....แต่ไม่รอก็ไม่ได้... จะถูกกริ้ว เอา ก็เป็นลูกที่ดีอ่ะนะ ไม่อยากขัดใจแม่ ... ระหว่างทางขับรถไปแม่สาย มีเหตุการณ์ระทึกขวัญด้วยนะที่ รัก เค้าก็ขับๆมาประมาณ 80 กม./ ชม. ก็ไม่เร็วนะ ขับไปสายตาเค้าก็มองไปข้างหน้าซักประมาณ 50 ม.เนอะเป็นปกติของคนขับรถทั่วไป ปรากฏว่าอยู่ก็มีภาพเหตุการณ์ รถด้านหน้าลอยขึ้นไปอยุ่บนเกาะกลางถนน หลังคาคว่ำลงกับพื้น คือ ภาพรถคว่ำนั่นเอง เป็นรถตู้คันเล็กๆ สีขาว ไม่ได้ดุเลยทะเบียนมาด้วยซิ อดเอาไปตีเลขเลย ... รถคู่กรณีอีกคันเป็นรถ container สีขาวเหมือนกัน แต่คันนี้ไม่คว่ำ เค้าเห็นภาพรถลอยไปตกบนเกาะกลางถนน แต่ไม่รุ้ว่ามันบี้กันท่าไหน ? เพราะขณะขับรถไม่ได้มองไปให้ไกลๆ ไง แม่สติดีกว่าเค้า บอกว่าให้จอดรถ จากนั้นกดโทรศัพท์ไปโรงพัก ไปแจ้งตำรวจว่ามีอุบัติเหตุ . .. เค้าก็กลัวจะมองเห็นเลือดไง เพราะเค้าเห็นเลือดเยอะๆ ไม่ได้ มันจะหน้ามืดเป็นลม ก็เลยละสายตาไม่มองไปตรงที่เกิดเหตุ ... นี่ถ้าเค้าขับไวอีกนิด คันที่ถูกบี้อาจจะเป็นเค้าก็ได้นะ คิดแล้วยังใจหายอยู่เลย จากนั้นนะ ขับช้ามากกก พอถึงแม่สายก็ไปดูตึก จากนั้นไปดุรถ ไปธนาคาร ไปทานข้าว ไปซื้อขนม แม่จะเอาให้ได้เค้าห้ามแล้ว ไม่ฟัง บอกว่าให้ทานข้าวก่อน พอเราอิ่มแล้วอะไรก็ไม่เอาแล้วล่ะ ก็ไปทานข้าวก่อน แต่ข้าวก็ฉุดไม่อยุ่ บอกว่าจะไปซื้อขนม มันเป็นเค้กสูตรใต้หวันอ่ะ เป็นคล้ายๆ คุ๊กกี้ ข้างในเป็นใส้หมูแฮม .. เค้าเอาสูตรมาจากใต้หวัน ก็อร่อยดีนะ .. เค้าก็ชิมไปด้วย 1 ก้อน เล็กๆ ... ถ้าไม่ได้ทานข้าวมาก่อนคงซัดไป 3 ก้อนโน่นแหละ ... ขับรถกลับถึงบ้าน ก็ไปเอาธุระที่เชียงรายต่อ คนเดียว ไปถึงแค่สะพานน้ำกก ตรงเส้นหลัง อ่ะ ตรงสะพานแม่ฟ้าหลวง ... ไปเอาเอกสาร กับเอารถเสร็จก็กลับบ้านเลย ระหว่างทางขับรถกลับบ้านก็ตอนที่ darling bb มาหาเค้าอ่ะแหละ ที่บอกว่าเค้าหายไปไม่ส่ง voice note มาหาตัวเอง ก็เค้าไม่ได้นั่งว่างๆ อยู่บ้านเลย ขับรถ ออกไปธุระทั้งวัน แต่ตัวเองก็ไม่ว่างนี่ทำงานกลุ่มกะเพื่อน .. . ถึงเค้าไม่ได้ไปไหน ตัวเองก็ไม่มีเวลาคุยกะเค้าอยู่ดี วันนี้เราสองคนก็ต่างแยกย้ายกันทำภาระกิจของตัวเองเนอะ ... ตัวเองก็อยุ่กะ พวกเกาหลีที่ไว้ใจไม่เคยได้ ... จะมาฉกตัวเองไปจากเค้า .... เค้าก็แอบหวาดระแวงนะ ... ใช่ว่าสบายใจ ... เค้าก็ไปทำภาระกิจของเค้า ... เราสองคนต้องทำตัวให้เป็นที่ไว้วางใจของกันและกันนะ ห้ามนอกลุ่นอกทาง ห้ามไปมีกิ๊ก ห้ามทำให้อีกฝ่ายทุกข์ทรมานใจ ... ถ้าใครฝ่าฝืนข้อตกลง ... จะมีโทษปรับ ไม่เกิน

mOre thAn lOve

คืนนี้ darling รู้ไม๊ว่าเค้าเริ่มเตรียมตัวรอโทรศัพท์ตัวเองตั้งแต่ตอน ทุ่มครึ่งเพราะเค้าเห็นตัวเองไม่ bb มาเลย ทีแรกคิดว่าตัวเองคงกำลังอ่านหนังสืออยู่ แต่พอเวลาผ่านไปเป็นสอง ทุ่มคิดว่าตัวเองคงยังอ่านหนังสือไม่เสร็จ ความคิดที่ว่าตัวเอง คงนอนหลับแล้วเริ่มเข้ามาในสมองเค้า จากนั้นเค้าก็เริ่มไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไรมันเบื่อไปหมดเลย เพราะเวลาที่เค้ารอคอยมาตลอดทั้งวัน เวลาที่เค้าคิดว่าเค้าจะได้คุยกับตัวเอง มันจะต้องผ่านพ้นไปแบบ ไม่ได้คุยกัน เค้าเริ่มมันใจ และทำใจ ว่าคืนนี้ที่รักคงจะเพลียและ นอนหลับไปไม่มีเรี่ยวแรงตื่นขึ้นมาคุยกับเค้า เค้าปลอบตัวเค้าเองว่า ไม่เป็นไร เค้ายังมี blog เป็นที่ระบายความรู้สึกนี่ เค้ามีเรื่องอะไรจะคุยกับ darling เค้าก็มาเขียนลงใน นี้ก็ได้ วันพรุ่งนี้ตัวเองก็จะได้อ่านแล้ว เค้าคิดไว้เลยว่าจะเริ่มต้นเขียนยังไง ไม่ต้องโกรธอะไรหรอกนะ แค่รู้สึกเหงาคิดถึงที่รัก แต่ถ้าที่รักจะนอนไปแล้วเค้าก็ไม่ต่อว่าอะไรนะ เพราะเวลาของ darling มันต่างกันกับเวลาของเค้าที่นี่ ไม่แปลกที่ตัวเองจะเหนื่อย และต้องนอนหลับไปก่อนเค้า ... เค้าฏ็เลย ไปหยิบ bb มาเปิด ฟัง voice note ตอนสามทุ่ม ฟังไปยังไม่ทันจบเลย เสียบ ตริ้งงง ก็ดังขึ้นใน bb เค้า เค้าหวังว่าให้เป็น darling bb มา และแล้ว ก้เป็น darling ของเค้าจริงๆ ด้วย เค้าดีใจมาก จากหัวใจที่ห่อเหี่ยว อ่อนแรง สิ้นหวัง ก็เริ่มมีพลังขึ้นมาอีกครั้ง หน้าตาที่บ่งบอกถึงความเครียด ก็เปลี่ยนไปเป็นสดใส อย่างเห็นได้ชัด พร้อมกับรอยยิ้มที่เข้ามาแทนที่ ( นี่ขนาดว่าไม่ได้ส่องกระจกดูนะ ยังเห็นหน้าตาตัวเค้าเองได้ชัดเจนขนาดนี้ กลัวว่าไปยืนส่องอยู่หน้ากระจก หน้าของเค้าจะบานกว่ากระจกอ่ะ ซิ เค้าดีใจมากที่สุดเลยนะ ที่รู้ว่าคืนนี้เราจะได้คุยกัน ที่คืนนี้เค้ายังจะได้ยินเสียงใสๆ น่ารักๆ ของแฟนเค้า ( หญิงเค้าของบอกว่า เค้ารักตัวเองมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ที่สุด เค้าอยากหายตัวไปนอนกอดตัวเองในคืนนี้จังเลย คืนนี้เราคุยกันนาน เค้าทนคิดถึงตัวเองแทบจะไม่ไหวแล้วนะ ) การเริ่มต้นคุยกันของเราคืนนี้เป็นไปอย่างไม่ค่อย ดีเท่าไหร่เลย ตัวเองเริ่มจากการคุยเรื่องเรียน เรื่องคะแนนสอบ เรื่องงานกลุ่ม เรื่องสอบครั้งต่อไป เรื่องเพื่อนที่ทำงานร่วมกัน เรื่องคนที่เข้ามาชอบตัวเอง เรื่องแต่ละเรื่องหนักสำหรับตัวเองทั้งนั้นเลย นอกจากเรื่องสุดท้ายเนี้ย มันแรงงงง และหนักสำหรับเค้ามากกกก ที่สุด ตัวเองนี่มันเป็นยังไงกันนะ ถึงได้ดึงดูดเพศตรงข้ามนัก .... ไปที่ไหนก็มีคนมาชอบ หรือว่าตัวเองแอบไปเสริมเสน่ห์มา เค้าหวงนะเค้ากลัวมันใช้ความใกล้ชิด พิชิตใจตัวเอง กลัวตัวเองชอบเพราะความสนิท ตัวเองจะเป็นแบบที่เค้าคิดไม๊ ... หรือว่าตัวเองชอบไปให้ความหวัง คนพวกนั้นก็เลยคิดว่ามีหวัง ถ้าตัวเองทำอะไรที่ส่อไปในทางให้ความหวังตัวเองจะต้องหยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้เลย .. ตัวเองอย่าลืมซิว่าตัวเองมีเค้าอยู่นะ เค้าที่นั่งเป็นอีบ้าอยุ่บ้านไม่รุ้เรื่องอะไรเลยว่าตัวเองไปไหนต่อไหนกับใครบ้าง อย่าทำให้เค้าต้องเหนื่อยกับการหวาดระแวงตัวเองเลยที่รัก เค้าไม่มีความสุขนะ หรือว่าตัวเองต้องให้เค้าลองทำแบบตัวเองบ้างตัวเองถึงจะเข้าใจ จากนั้นเราก็คุยกันเรื่องเพื่อนตัวเอง เพื่อนที่สุดแสนจะน่ารักเพื่อนที่ตัวเองแอบปลื้มนักปลื้มหนา เพื่อที่เป็นนางฟ้าของตัวเอง ( นี่ไม่ใช่เค้าแต่งเติมนะ ) ตัวเองคิดว่าเพื่อนคนนั้นเป็น นางฟ้าของตัวเองจริงๆ เค้าเห็นกับตา แต่ก็ไม่แปลกหรอกนะเพราะเพื่อนตัวเองคนนี้ก็น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จริงๆ ถ้าเป็นเพื่อนจริงๆ เค้าก็คงไปไหนไม่รอด คงชอบเหมือนกัน แต่เผอิญว่าไม่ใช่เป็นเพื่อนเค้ามาแต่ก่อนแต่ไร เค้าก็เลยเฉยๆ แค่ชื่นชมธรรมดา อยากมีส่วนร่วมไปกับการชืนชมคนที่แฟนเค้าว่าน่ารัก ... เค้าก็มีความสุข ตามฐานะของเค้านั่นแหละ คนเป็นแฟน ฟังแฟนตัวเองชมอีกคน จะไม่ให้มีความสุขได้ไงละ ต้องให้การสนับสนุนแฟนเราอย่างเต็มที่ไปเลย จริงไม๊ ถ้าวันนี้ไหนเค้าเกิดอย่ากชื่มชนเพื่อนเก่า darling ช่วยแสดงความคิดเห็นร่วมกับเค้าด้วยยนะ ก็เพราะเค้าเล่นบทตัวประกอบได้ดีเกินไปไง เราเลยทะเลาะกัน ตัวประกอบเค้าห้ามพูดมากกว่านางเอกแต่เค้าใส่ไป จนนางเอกไม่ได้พูดเลย นางเอกก็เลยเกิดอาการน้อยใจ เค้าเล่นเกินบท เค้าต้องขออภัยด้วย เผอิญว่านางเอกกับ บ.ก. เป็นคนเดียวกัน และเค้าก็รับค่าจ้างเป็นความรักด้วย กินค่าจ้างเป็นความรักเกิดทำอะไรไม่ถูกใจ จะโดนตัดคะแนน >>>>.<<<<<< darling ตอนนนี้เที่ยงคืนนครึ่งแล้ว ก็ว่าทำไมเค้าถึงง่วงนอนนนน ขนาดนี้ แต่ถ้าก่อนหน้าที่จะมาเขียนบันทึก เค้าไม่ได้คุยกับทีรัก เค้าก็คงไม่ง่วงนอนหรอกเพราะลึกๆในหัวใจเค้า ไม่สบายใจนี่ จะให้หลับตาลงได้ไงละ ไม่เหมือนกับตอนนี้ที่หัวใจเค้าเป็นสีชมพูเพราะเค้าได้รับการใส่ใจจาก ตัวเอง เค้าก็เลยอยากจะหลับบบบๆ ไป จะได้ฝันถึงตัวเองอีก ... แต่ไม่เป็นไรนะเค้าจะขอบันทึกไปอีกสักพัก เค้ายังอยากเขียนเล่าอะไรให้ตัวเองฟัง นี่ .... จริงๆ ตัวเองก็ต้องพักผ่อนมากกกๆนะ เพราะ ทุกเช้าต้องตื่นไปเรียนเค้า ไม่เกิน เที่ยงคืนก็ต้องนอนหลับแล้วล่ะ แต่นี่เล่นโทรมาหาเค้าตอนเที่ยงคืน กว่าจะงอนกัน ตามประสาข้าวใหม่ปลามัน กว่าจะได้คุยกันหวาน ก็เลยใช้เวลาคุยกันเยอะไปหน่อยกว่าจะสื่อสารกันเข้าใจ ... ตัวเองต้องห้ามลืมนะว่าเค้าเ ป็นคนรักที่ซื่อสัตย์ เป็นคนรักที่ดี แล้วตัวเองก็จะไม่เสียใจเลย เค้าจะขอรักตัวเองคนเดียวตลอดไปนะ ไม่ไหวแล้วอ่ะ ง่วงงมากกก พรุ่งนี้จะตืนมาพิมพ์ต่อละกันนะ

rAinny niGht z+zZ

ทำงานเสร็จแล้วจ้ะ darling นี่ขนาดว่าทำไปด้วยเล่น FB ไปด้วยนะ ... มันถึงได้มาเสร็จเอาป่านนี้ไงล่ะ .... ต้องขอยอมรับผิดเพราะออกนอกเส้นทางที่บอกที่รักไว้ ว่าจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วเข้ามาเขียนบันทึก ... แล้วก็จะรีบตามที่รักเข้าไปในฝัน เข้าไปกอดตัวเองนอนให้หลับฝันดี ตื่นมาหายเจ็บขอ ป่านนี้ที่รักของเค้าก็คงจะนอนหลับเปลี่ยนท่าไปหลายท่าละ ดีนะที่รักไม่ได้เป็นเด็กนอนดิ้น นอกจากบางคืนที่นอนกับเค้าก็จะดิ้นมากเป็นพิเศษหน่อย จนเกือบจะตกเตียงอยู่หลายทีเลย ... เค้าก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่าเรานอนกันแค่สองคนทำไมมันต้องใช้พื้นที่เยอะขนาดนั้นเชียวเหรอ .... แต่ไม่ต้องห่วงนะ เค้าอยุ่กับตัวเองเค้าไม่มีทางปล่อยให้ที่รักของเค้าเจ็บตัวหรอก ถ้าต้องตกเตียงก็ต้องตกด้วยกัน ... คือ ลงไปนอนข้างล่างเตียงด้วยกันเลย ... จะได้เจ็บตัวเหมือนๆ กัน ขืนปล่อยให้ตัวเองอยู่บนเตียงคนเดียว ก็จะไม่รู้นะอาการของคนตกเตียงพร้อมกันมันเป็นยังไง ... แต่ที่ว่ามานี้ เค้าก็แค่พูดเล่นๆ นะ ไม่คิดจะทำจริงหรอก มันน่าจะเจ็บสักทีแหละนะ ไม่เอาดีกว่า ตั้งแต่จำความได้เค้าก็ไม่เคยนอนตกเตียงซักที ยิ่งตอนโตมาแล้วด้วยยิ่งไม่เคยใหญ่เลย ... darling วันนี้ตัวเองไปเรียนไม่ได้เอา BB ไปด้วย แต่เค้าก็ไม่เห็นจะรู้สึกเลยนะว่าเราสองคนห่างกัน เพราะตัวเองไปเรียนแค่แป๊บเดียว เที่ยงวันของเค้าตัวเองก็กลับมาที่บ้านแล้ว กลับมาเราก็ได้ BB~ คุยกัน เค้าก็เลยรู้สึกว่าเป็นปกตินะ ตัวเองว่าเมื่อไหร่ที่เค้ารู้สึกว่าเราห่างเหินกัน แปรว่าเราไม่รักกันเหรอ นี่ที่ตัวเองยิ่งชอบรู้สึกบอกว่าเราห่างเหินกัน เค้ากลัวตัวเองรุ้สึกแบบนั้นเค้ากลัวตัวเองไม่รักเค้า ที่รักอย่ารุ้สึกแบบนั้นเลยนะ เราอยู่ไกลกันก็จริงแต่ มันไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเค้าเลยนะ เพราะยังไงเค้าก็ไม่เคยเหงาไม่เคยคิดว่าเค้าอยากมีใครมาอยู่ข้างๆ ถ้าคนๆนั้นไม่ใช่ darling เค้าก็ไม่เอาใครทั้งนั้นนะ เค้าอยากกอด อยากสัมผัส ตัวเองคนเดียว อะไรที่ผ่านมาแล้วเค้าก็ถือว่าผ่านไป เค้าไม่มีทางไปรื้อฟื้นความรุ้สึกเก่าๆ มารู้สึกเหมือนเคยได้หรอก เค้าน่ะ ถ้าได้รักใครแล้วเค้าก็รักจริงๆนะ แต่เป็นเพราะที่ผ่านมาเค้าไม่เคยรู้สึกว่ารักใครเลย เค้าจะอธิบายให้ตัวเองเข้าใจยังไงดีนะกับสิ่งที่ผ่านมา ว่ามันไม่ใช่ความรักที่แท้จริงสำหรับเค้าเลย มันน่าจะเรียกว่าความผูกพันมากกว่า ความผูกพันมันบังคับให้เราต้องอยู่ และพออยู่ๆ ไปจนเกิดความคุ้นเคย ความเคยชิน เวลาต้องเลิกมันก็เลยหวิวๆ เรียกว่าเสียใจก็อาจจะไม่ถุกทั้งหมดนะ ใจหายที่มีการเปลี่ยนแปลง แต่มันก็ทำให้เราคิดที่จะปรับตัวเพื่อไม่มีสิ่งๆนั้น พอใช้เวลาสักพักเพื่อปรับตัวได้เราก็ใช้ชีวิตตามปกติ ตามความต้องการของเรา ไง เค้าเคยบอกตัวเองไปแล้วนี่ ว่าที่ผ่านมาเค้าเหมือนกันการ ตอบแทน เมื่อเค้าได้ความรักมา เค้าไม่สามารถตอบแทนด้วยความรัก เค้าก็เลยตอบแทนเป็นการทำดี ทำให้เกิดความพึงพอใจ ... ในระดับหนึ่ง แม้ว่าบางการกระทำเค้าไม่เต็มใจ เช่น ไปเที่ยว ไปทานข้าว หรือ การให้มาอยู่ด้วยกัน เพราะบางทีเค้าก้ต้องการความเป็นส่วนตัว บ้าง แต่สำหรับตัวเอง เค้าให้ความรัก และได้รับความรักตอบแทนกลับมา มันเป็นความรู้สึกที่สุดแสนจะดีสำหรับเค้า เป็นเรื่องความรักที่ดีที่สุดตั้งแต่เค้าเกิดมาเลยนะ เค้ามีตัวเองเป็นคนที่เค้ารักที่สุด เค้าไม่เคยคิดว่าเค้าจะต้องละทิ้งหรือ เป็นคนปล่อยให้ความรักนี้หลุดลอยไปนะ เค้าไม่มีทางทำให้ตัวเองไปจากเค้า เพราะตัวเค้าเอง มั่นใจนะ แต่สำหรับตัวเองเค้าพูดเหมือนเดิมว่าเค้าไม่รู้ คนเราไม่มีทางมั่นใจในตัวคนอื่นได้หรอก สิ่งที่เค้าควรเตรียมใจก็คือ ตัวเองจะเป็นฝ่ายบอกลาเค้าไป เค้าคงตายแบบเบาๆ อ่ะ ไม่ต้องเผา ไม่ต้องฝัง เพราะการตายของเค้าคงเบา และล่องลอยหายไปในชั้นอากาศได้ .... darling ตอนนี้ฝนตกแล้ว อากาศเย็นดีเค้าชอบมากเลย เค้าชอบเวลาฝนตก เค้าอยากนอนกอดตัวเอง อยากให้คืนนี้ตัวเองหายตัวได้มานอนอยุ่ข้างๆเค้า ตัวเองชอบให้เค้านอนหนุนไหล่ตัวเองใช่ไม๊ เค้าจะได้เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดตัวเอง ทั้งคืนเลย ... มันทำให้เค้ารู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูกเหมือนกันนะ เค้ามีความสุขมากที่ได้นอนหลับในอ้อมกอดตัวเองทั้งคืน เมื่อไหร่เค้าจะมีโอกาสนั้นอีกนะ ไม่ว่าต้องรออีกนานแค่ไหนเค้าก็จะรอ ในขณะอยุ่รอเค้าก็จะเป็นคนรักที่ดีของตัวเอง ไม่นอกใจ ไม่มีความลับกับตัวเองนะ darling ตัวเองสบายใจได้นะ ... เค้าไม่มีทางใจอ่อนกับใครหรอก ใจของเค้าอยู่ที่ตัวเอง ตอนนี้เค้าเป็นคนไม่มีหัวใจ ไม่ว่าจะมีใครมาทำดีด้วย เค้าก็ไม่มีทางรู้สึกอะไรกับใครได้หรอก ตัวเองเป็นเจ้าของร่างกาย และ หัวใจของเค้า ช่วยดุแลรักษามันให้ดีด้วยนะ เมื่อไหร่ที่ไม่ต้องการมันแล้ว ช่วยส่งคืนให้เค้าด้วย เพราะถึงเค้าจะเหลือแค่วิญญาณเค้าก็อยากจะเป็นวิญญาณที่มีหัวใจนะ เค้าจะไม่แก้แค้น ไม่เอาคืนตัวเองเลย .... เค้ายังคงยอมรับ ทุกการตัดสินใจของตัวเอง นะ .....

เค้าไปนอนนะคะ ง่วงมากเลยค่ะ
รัก หญิงนะ รักมากกกกกกกกกกกกกที่ดเลย
อ่านจบแล้ว ให้คะแนนความรักเค้าเพิ่มด้วยนะ เค้าอยากสะสมความรักไปเรื่อย ไม่ได้จะเอาไว้ใช้ยามขาดแคลนนะ แค่อยากรู้สึกตอนที่เค้ายังมีชีวิตอยู่ ว่าdarling รักเค้ามากเพียงไหน ....

sunday say love u

darling เมื่อวานวันอาทิตย์ แต่วันนี้เป็นวันจันทร์ เค้าของใช้ topic ของเมื่อวานละกันนะคะ เพราะเมื่อวาน เค้ามาเขียนบันทึกลงในบล็อกแล้วนะ แต่วันนี้เค้ามาเปิดอ่าน ... ทำไม ไม่มีก็ไม่รู้น่าเสียใจมากเลย เค้าก็กด save แล้วนะ เพิ่งมาเปิดอีกทีตอนนี้ตกใจมากเลย ที่ไม่เห็นบันทึกของเมื่อวาน เค้านะ เขียนจนง่วง แทบจะลืมตาไม่ขึ้นแต่ที่รักก็ไม่ได้อ่าน อยากบอกที่รักตอนนี้มากเลย ถึงความผิดพลาดที่มันเกิดขึ้น เค้าจะพยายามลำดับเหตุการณ์ความรู้สึกเมื่อคืน เอามาถ่ายทอดให้ตัวเองฟังละกันนะ เผื่อมันจะทำให้ความเสียใจกับบันทึกที่หายไปของเค้า ลดน้อยลงบ้าง โชคดีนะที่คืนนี้ยังไม่ดึกมาก เค้ายังมีเวลาอีก สักพักเพื่อเขียนบันทึกยาวๆ ให้ที่รักได้อ่าน ..... ที่รักจะได้รู้ว่าเค้ามีตัวเองอยู่ทุกนาทีที่เค้าหายใจ แม้แต่นาทีที่เค้าต้องกลั้นหายใจเวลาว่ายน้ำ เค้าก็ยังมีตัวเอง คิดถึงตัวเองมาก คิดยังไงรู้ไม๊ เค้าคิดว่า ทำไมเค้าว่ายน้ำไปกลับ รอบเดียวก็เหนื่อยแล้วหรอ เค้าต้องขยันมาว่ายน้ำบ่อยๆ จะได้แข็งแรง ไม่เหนื่อยง่าย รู้ไม๊ว่าทำไมเค้าถึงไม่อยากเหนื่อยง่าย เพราะเค้าทำอะไร ไม่นานเค้าก็รู้สึกเหนื่อย :P นี่เค้าพูดอะไรให้ที่รักคิดออกแล้วใช่ไม๊ แต่การที่เราได้ออกกำลังกายด้วยกัน มันก็ตีต่อหัวใจไม่ใช่หรอ เวลาที่หัวใจเราเต้นๆแรง มันเป็นการสูบฉีดเลือด ทำให้ร่างกายแข็งแรง อย่างเราสองคน ไม่ต้องออกกำลังกายให้หักโหมมากหรอก เราเป็นผู้หญิง ยิ่ง darling เป็นผู้หญิงที่เค้าอยากถนุถนอม ไม่อยากให้เสื่อมสลาย ไม่อยากให้ถูกกระทบกระเทือน เราออกกำลังกายแบบเบาๆ ก็พอแล้วหละ ... เค้าว่ามันจะทำให้เรามีความสุขมากกว่านะ ^ ^ darling ว่าเค้าพูดถูกไม๊ ..... นี่เราพูดถึงเวลาที่เค้าคิดถึงตัวเองอยู่ใช่ไม๊ กลับมาต่อที่ รวมถึงเวลาที่เค้าหายใจไม่ค่อยออกเวลาอยู่ในห้อง steam bath ที่มีไอน้ำร้อนนน ๆ มาก เค้าก็ยังคิดถึง ว่าถ้าเค้าเกิดเผลอหลับไป ตายอยู่ในห้องนี้แล้วที่รักของเค้าจะต้องอับอายประชาชีแค่ไหนที่มีแฟน โง่ขนาดนี้ ทำให้เค้าต้องรีบออกจากห้องทันที ที่รู้สึกว่าหายใจไม่ค่อยออกแล้ว ที่เค้าเล่ามานี้ มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเค้าจริงๆ นะ darling เพราะเมื่อวานเค้าไปออกกำลังกายมานี่ ทั้งเล่นเครื่องเล่น ใน ฟิตเนส ลงไปว่ายน้ำ จากนั้นก็มาเข้าห้อง steam bath เนื้อหาที่เค้าเขียนไปเมื่อวาน เริ่มด้วยเรื่องหลักๆ คือเค้าก็เขียนขอโทษที่เค้าไม่ได้รับโทรศัพท์ตอนที่รักโทรมาเพราะเค้าลงไปเคลียร์งานข้างล่าง มีการทะเลาะกับน้องอีกนิดหน่อย พอเค้าขึ้นมาข้างบนห้อง เห็นว่าตัวเองโทรมาเค้าก็ตกใจ ก็เลยรีบ bb ไปหาตัวเอง คิดว่าตัวเองคงนอนหลับไปแล้วหละ ... แต่ตัวเองยังไม่นอนรู้สึกว่าตอนนั้นอ ห้าทุ่มกว่าที่เมืองไทยแล้วนะ เวลาของตัวเอง ก็คงประมาณ ตีสองกว่า ๆ เค้าทำให้ที่รักของเค้านอนไม่หลับรึป่าว เค้าอยากบอก darling ว่าเค้าเข้าใจความรู้สึกตัวเองนะ เข้าใจดีมากกกด้วย นี่ไม่ได้พูดโม้นะ เพราะเค้าก็เคยเป็น และก้ไม่ใช่กับใครอื่นหรอกนะ กับ darling นั่นแหละ ตัวเองอาจจะสงสัยว่าเค้าไปเป็นเมื่อไหร่ เพราะตั้งแต่เราคบกันมา ตัวเองก็แทบจะไม่เคยทำให้เค้ากระวนกระวายใจอะไรมากมายเลย ตั้งแต่เราเริ่มคบกัน เริ่มสนิทกัน darling ก็ค่อยๆ ชัดเจนกับเค้ามากขึ้น มากขึ้น แต่ที่เค้ารู้สึกน่ะ มันก่อนหน้านี้แล้วก่อนที่เราะจะมาคบกัน ตั้งแต่ตอนที่ตัวเองยังอยู่ sydney ตั้งแต่ตอนที่เรายังกิ๊กกิ๊ก กับตัวเอง ทุกคืนเค้าต้องรอตัวเองโทรมา แรกๆ เราก็คุยกันนานอยู่นะ คุยกันแต่เราก็ไม่ค่อยจะเข้าถึงกันซักเท่าไหร่ เรายังไม่มีความชัดเจนในสถานภาพ อีกทั้งเราสองคนก็ยังมีคนอีกคนอยู่ แม้ว่าเค้าจะรู้สึกว่าเค้ามีตัวเองคนเดียว แต่ในขณะเดียวกันตัวเองก็ยังมีอีกคนที่เป็นตัวจริง คนที่ตัวเองยังสับสนว่า จะใช่หรือไม่ใช่ ในขณะนั้นเค้าคิดว่ามันใช่สำหรับตัวเองไป 80 % แล้วนะ แต่ตัวเองไม่ยอมรับกับเค้า มันก็เลยทำให้เค้ามีความหวัง แม้จะเป็นหวังเล็กๆ ของเค้าก็ตาม แต่เค้าคิดเสมอว่าคนเรา ถ้ายังมีความหวัง ก็มีกำลังใจที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า เค้าก็เลย ไม่ยอมถอย ถึงได้มีวันนี้ไง ถ้าตอนนั้นเค้าเกิดคิดได้ ตัดใจจากตัวเองไปซะ วันนี้คงไม่มีหรอก blog เรียบ ที่ชื่อ AngleLily เนี่ย ( เอาไว้เค้ามีเวลาปรับปรุง เค้าจะทำให้มัน วิ้งส์ๆ นะ ) ตัวเองอาจจะไม่รู้ว่าที่ผ่านมาตอนที่เราคุยกันที่ตัวเองยังไม่กลับมาก เค้าต้องฝ่าด่านความคิดที่ซับซ้อน อะไรบ้าง แรกๆ เราคุยกันนานๆ แต่มาพักหลังๆ ก่อนตัวเองจะกลับมาเค้ามีความรู้สึกว่า ความสัมพันธ์ของเราเริ่มจะมองไม่เห็นทางข้างหน้าแล้ว เพราะตัวเอง เกริ่นกับเค้าเสมอว่า ไม่เข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง ว่าต้องการใคร ต้องการอะไรกันแน่ ใครคือคนที่ตัวเองรัก ใครคือตัวจริงๆของตัวเอง ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เค้าทรมานมาก เหมือนกับจะตัดใจก็ไม่ตัด จะไปต่อก็กล้าๆ กลัวๆ เค้าต้องรอคุยกับตัวเอง ตั้งแต่เช้า รอให้ถึงเย็น รอให้ถึงค่ำ รอให้ถึงเวลาที่ตัวเองจะโทร เค้ารอมาทั้งวัน แต่ตัวเองโทรมาบอกว่า คืนนี้ไม่ได้โทรหานะ คืนนี้ไม่ว่างนะ คืนนี้ต้องออกไปธุระนอกบ้าน คืนนี้จะไปเที่ยว คืนนี้จะไปทำอะไรก็ช่าง แต่สรุปคือที่เค้ารอมาทั้งวัน สุดท้ายคือเค้ารอให้ถึงเวลาที่จะได้รุ้ว่า คืนนี้เราไม่ได้คุยกัน แต่มันก้ทำให้เค้าโล่งใจนะ เพราะก่อนหน้านี้มันทรมานที่ต้องรอโดยไม่รู้คำตอบ พอรู้คำตอบแล้ว รู้ผลที่ออกมาแล้ว เค้าก็หมดเวลาที่ต้องรออีกต่อไป แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าการรอคอยของเค้าสิ้นสุดลง ณ ตรงนั้น นะ เค้าก็ เริ่มรอเวลาเดียวกันของวันพรุ่งนี้ต่อ รอว่าพรุ่งนี้เราจะได้คุยกันรอว่าพรุ่งนี้ตัวเองจะโทรมาหาเค้า ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่เค้ารอคอยนั้น เค้าก็คิดไปต่างๆนาๆ คิดว่าตัวเองไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวแน่ ตัวเองยังมีอีกคนข้างๆ ซึ่งต่างจากเค้าที่รอ แบบไม่สนใจเลยว่าตัวเค้าเองจะไม่มีแม้เงาของใครสักคน แต่เค้าก็รอ เพราะเค้าคิดว่าคนที่เค้ารอ คือคนที่เค้ารู้สึกว่ารัก คือคนที่ทำให้หัวใจเค้าเต้นๆหยุดๆ คือคนที่ทำให้เค้ากระวนกระวายใจได้ทั้งวัน ทั้งคืน ตั้งแต่ลืมตาตื่น จนกระทั่งเวลานอน ก็ยากที่หลับตาลงได้ ... มันเป็นความสุขที่ปนด้วยความทรมานนะ.... เค้ายังจดจำความรู้สึกนั้นได้ดี .... แต่เค้าไม่ได้เก็บมาจดจำนะ ... แค่เมื่อไหร่ที่เค้าย้อนกลับไปคิดถึงความรุ้สึกเหล่านั้น ภาพและความรู้สึกขณะนั้นก็จะชัดเจนขึ้นมาทันที ตัวเองทำให้เค้ารู้สึกเหมือนตอนเป็นเด็กมัธยม ตอนที่เราไปแอบปลื้มใครสักคน เราจะกลายเป็นผุ้ใหญ่ที่ไม่มีเหตุผล คิดอะไรไม่ค่อยออก คิดอะไรด้านเดียว คือ ด้านที่เป็นภาพความรัก คิดแค่นี้จริงๆ ... ถ้าตัวเองกลับไปอ่านบันทึกเล่มเก่าๆ ตัวเองอาจจะพอรู้เรื่องว่า ที่เค้าพูดๆ มา มันสัมพันธ์กันกับสิ่งที่เค้าเขียนลงไปรึป่าว การกระทำของตัวเอง ที่มีผลต่อความรู้สึกของเค้าขณะนั้น มันเป็นอย่างไร แน่นอนว่าตัวเองไม่สามารถจำได้หรอกว่า ทำอะไรลงไปบ้าง มันไม่ใช่เป็นเรื่องที่ผิดต่อเค้า มันเป็นการที่ตัวเองได้ทำในสิ่งที่ปรารถนา สิ่งที่พึงพอใจมากที่สุด สิ่งที่ทำลงไปแล้วมันสามารถตอบโจทย์ความรักของตัวเองได้ ... ข้างในนั้นไม่น่าจะมีภาพเค้าปรากฏอยู่เลยนะ ... คิดแล้ว เค้าน่าจะเอาคืนตัวเองบ้าง เค้าน่าจะทำให้ตัวเองรับรู้ว่าการกระทำของตัวเอง มันส่งผลต่อเค้ามากแค่ไหน แม้ว่าเค้าจะไม่รับรู้ไม่เห็นภาพ ... ไม่ได้ยินเสียง ( มันดีตรงที่เค้าไม่ต้องทรมาน ) ถ้าเค้าเกิดทำบ้าง ตัวเองจะไม่ว่าเค้าเลยใช่ไม๊ ตัวเองจะต้องคิดว่าเพื่อชดเชยสิ่งที่ตัวเองทำไป เข้าใจไม๊ ... เห็นแล้วใช่ไม๊ แม้ว่าเค้าจะมาเล่าเอาตอนนี้ แต่มันก็สามารถเรียกความกดดันในช่วงเวลานั้นของเค้าออกมาได้เกือบหมดเลยนะ ... แต่มันเทียบไม่ได้กับที่สิ่งที่เราเป็นกันอยู่ตอนนี้หรอกนะ เพราะ เวลานั้นเค้ากับตัวเอง เรายังไม่ได้ตกลงว่าจะเป็นแฟนกัน เราแค่คุยกันๆ ยังไม่รู้ว่าจะไปด้วยกันได้ไม๊ แต่ที่เอากลับมาเล่าเพราะ เค้าแค่อยากให้รู้บ้างว่าเค้าทนกับแต่ละฉากที่เค้า set ขึ้นมา ทนมากแค่ไหน ต่อภาพและเสียงที่เค้า imagine ขึ้นมาเอง ถึงเวลานี้แล้ว เค้าทำแบบนั้นกับตัวเองไม่ได้หรอก เค้าทำให้ตัวเองเป็นคนผิด เค้าเป็นคนที่ไม่อยู่ในขอบเขตของเค้า เค้าเป็นคนที่ก้าวข้ามเข้าไปในที่ของตัวเองจริงๆ เค้าเป็นผุ้ร้ายนะ แต่เค้าให้ตัวเองเป็นคนรับผิดแทน จะว่าไป ศีล 5 เค้าก็รักษาไม่ได้ ... แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องที่ก่อนเราจะรู้ใจตัวเอง ก่อนที่เค้าจะรู้จักกับคำว่ารัก .... ไม่แปลกนี่ที่มันต้องแลกมาด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ผิดบ้างถูกบ้างตามแต่จะเป็น แต่หลังจากที่เราทำผิดไปแล้ว ... เราก็รู้แล้วนี่ว่าที่ถูกต้องมันเป็นยังไง เราก็ได้ตัดสินใจทำในสิ่งที่ควรทำ ทำสิ่งผิดให้กลายเป็นสิ่งถูก และเค้าก็ได้สัญญาต่อ ทุกสิ่งศักดิ์สิทธิ์เลยนะ ว่าเค้าจะไม่ขอทำผิด กับคนที่เค้ารัก ซึ่งก็คือ ตัวเอง เค้าจะเป็นคนรักที่ดีของตัวเอง ... ตลอดไปนะหญิง ที่เค้าพูดพร่ำมาเป็นชั่วโมง .... ยังไม่เข้าเรื่อง ของเค้าเลย เรื่องที่เค้าไม่ได้รับสายตัวเอง มันเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาอธิบายยามากกขนาดนี้เชียวนะ แต่เค้าก็ดีใจนะ ที่เมื่อคืนเค้าได้ทำให้ตัวเองเข้าใจเค้า ที่เค้าหายไปไหน ก่อนตัวเองจะหลับตานอน เค้าไม่อยากให้ตัวเองหลับไปพร้อมกับความรู้สึกที่ยังโกรธเค้า ที่เค้าหายไป ไม่ตอบตัวเอง เค้ายังทันได้อธิบายเหตุผล ให้ตัวเองฟัง เค้าไม่อยากทำอะไรให้ตัวเองรู้สึกแย่กับเค้า เวลาที่เรารักกันเป็นช่วงเวลาที่มีค่าสำหรับเค้ามากตัวเองรู้ไม๊ ... เค้าอยากให้ตัวเองจดจำเค้าแต่ในสิ่งที่ดีๆ ตลอดไป อยากให้มีเรื่องเลวร้ายให้น้อยที่สุด เค้ากลัวว่าอนาคต มีอะไรมาพัดพราก darling ไปจากเค้า ตัวเองจะได้มีภาพดีๆ ของเค้าติดไปบ้าง อย่างน้อยให้ตัวเองได้เก็บมาคิดบ้างสัก บางนาทีก่อนนอน ในบางคืน ก็ยังดี .... ขอบคุณนะที่ตัวเองทำให้ชีวิตเค้าได้เข้าใจความรู้สึกรัก ที่ตอนนี้ตัวเองเป็นคนที่เค้ารักมากกเหลือเกิน ขอบคุณตัวเค้าเองที่ได้ตัดสินใจรักตัวเอง ทำให้เค้าได้เข้าใจ การว่าการรักใครสักคน ทุกลมหายใจเข้าออก มันคุ้มค่ากับสิ่งที่ต้องทนทรมาน มา เค้าไปนอนนะ darling เค้ารักตัวเองมากกกนะ ตัวเองเป็นที่สุดของชีวิตเค้าแล้วนะที่รัก .... ขอให้รักนี้อยู่กับเราสองคนตลอดไปนะ

saturday say love

เค้าไม่อยากพูดคำนี้เลย เค้าไม่ขอพูดนะ .... ที่เค้าไม่ได้รับสายตัวเองเค้าเสียใจมากนะ darling ที่เค้าบอกว่าเสียใจ เพราะเค้ารู้ไง ว่าเค้าจะเป็นยังไงถ้า darling ไม่รับสายเค้า เค้าคงจะกระวนกระวาย ร้อนใจมากเป็นที่สุด เค้าคงต้องนอนร้องไห้ หัวใจเค้าคงเต้นไม่เป็นจังหวะ และคงหลับตาไม่ลง ... คงจะตื่น และ หลับไปพร้อมกับฝันร้าย .... เค้าเคยรู้สึกอะไรทำนองนี้กับตัวเองมาก่อน เค้าถึงกล้าบอกว่าเค้าเข้าใจ เข้าใจความรู้สึกเป็นอย่างดี บางทีเค้าอาจจะเป็นไปได้มากกว่าตัวเองเลยก็ได้ เค้าเป็นคนคิดมาก คิดมากจนทำให้เค้าต้องรักแบบไม่มีความสุข .... มันไม่ใช่เลยนะ ที่พูดว่ารักมากก็ต้องคิดมากเป็นธรรมดา จริงๆมันไม่ได้ธรรมดานะ เพราะถ้าจะให้ธรรมดาน่ะ ต้องบอกว่า รักมาก็ต้องเชื่อใจกันให้มากกกๆ ถึงจะมีความรักอย่างมีความสุข darling อาจจะสงสัยว่า เค้าเคยเป็นตอนไหน ที่กระวนกระวายใจน่ะ ... เค้าอาจจะเคยเล่าให้ตัวเองฟังเมื่อนานมาแล้ว แต่เค้าจะเล่าให้ฟังอีกรอบ ... ตั้งแต่ตอนที่เรายังไม่ได้ตกลงว่าจะคบกันแล้วหละ ตอนก่อนที่ตัวเองจะกลับมาเมืองไทย เดือนกุมภาพันธ์นะ ช่วงที่เราคุยๆ โทรศัพท์กัน ที่รักคิดดูซิว่า ขนาดเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เค้ายังกระวนกระวายใจ ตอนที่ไม่ได้คุยกับตัวเอง ตั้งแต่ตัวเองยังมีแฟนอยู่ เค้าเป็นแค่กิ๊กเค้ายังร้อนใจ ที่ไม่ได้คุยกับแฟนชาวบ้าน ( แฟนชาวบ้านที่เค้ารักอย่างสุดหัวใจ ) ยิ่งเรารู้ว่าเราไม่มีหวังเราก็จะยิ่งทรมานนะที่รัก ... ทรมานกับการต้องตัดใจ ทรมานกับการเป็นคนสำรอง ทรมานกับการรอคอยว่าตัวเองจะว่างคุยโทรศัพท์กับเค้าเมื่อไหร่ กี่โมง ทรมานกับอะไรๆ ที่มันไม่แน่นอน เค้าก็ยังยอมที่จะทรมาน ความรักในความหมายของเค้านี่มันมีอานุภาพร้ายแรงยิ่งกว่า ขีปะนาวุธ ของประเทศรัสเซียอีกนะ เพราะมันทำให้เค้าถึงกับ นิ่งอยู่กับที่ไม่ได้ ร้อนรนใจอยากคุยกับตัวเอง อยากรู้ความเคลื่อนไหวและความเป็นไปเท่าที่จะสามารถรับรู้ได้ ... ถึงตอนนี้สิ่งที่เค้าปรารถนากลับกลายมาเป็นความจริงที่ปรากฏให้เห็นเป็นรูปธรรม อย่างชัดเจน ( เค้าหมายถึง ความรักของเรา ) ถือว่าเป็นผลลัพธ์ที่ มีคุณค่า และน่าประทับใจมากที่สุด ... ( ในชีวิตเค้าก็ว่าได้ ) ยังไม่ทันจะเข้าเรื่องของวันนี้เค้าก็เริ่มง่วงแล้วอ่ะ ... พิมพ์บันทึก นี่มันสามารถทำให้เค้าหมดแรงได้เหมือนกันนะ ... เค้าอยากเล่าให้ darling ฟังว่าวันนี้เค้าไปทำอะไรที่ไหนมากบ้าง ได้คุยอะไรกับใครบ้าง ที่ผ่านๆ มาเค้าไม่คิดว่าเค้าจะเล่าให้ใครฟังแม้สักคนเลยนะ เพราะเค้ามองว่าเป็นเรื่องส่วนตัว บางทีเราก็ไม่อยากให้คนรู้เยอะ

believe in destiny

darling คืนนี้เค้าคาดว่าน่าจะมีเวลานั่งพิมพ์อีกประมาณ ไม่น่าจะถึงครึ่งชั่วโมงนะ เพราะก่อนหน้านี้เค้ามัวแต่ไปนั่งเม้นท์รูปมาน่ะ ไม่ใช่รูปใครที่ไหนหรอกนะรูปผีบ้าสองคนที่วันนี้ร้องไห้ทั้งเช้า และ ค่ำ จนเค้ารู้สึกง่วงงงงง มากกกก เค้าก็เลยไปล้างหน้า แปรงฟัน ( อีกรอบ ) ละก้อ ทาครีม เค้าบอกตัวเองว่าเค้าอาบน้ำเสร็จแล้วแต่ไม่ได้บอกนี่ว่ายังไม่ได้ล้างหน้า เพราะเค้าทำงานเสร็จเกือบเก้าโมงแล้วอ่ะ จิงๆ นั่งคุยงานกับแม่ ขึ้นมารีบติดสปีด อาบน้ำ .... แปรงฟัน แล้วก็มานอนคุยกับ darling ไงคะ ... ตอนนี้เค้าตาสว่างขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ก็อย่างที่บอกนั่นแหละมันคงจะสว่างได้อีกสักพัก ก่อนที่มันจะเริ่มมืดอีกครั้ง ... ที่รักดวงบอกว่าวันนี้ความรักเราจะมีปัญหา แล้วมันก็มีจริงๆด้วย นี่เค้าไม่ได้ งมงายนะคะ .... เริ่มวันด้วยการที่ตัวเองบีบี บอกเค้าว่าแฟนเก่าโทรมาก เค้าก็เริ่มหดหู่ใจขึ้นมาเลย ทั้งที่เพิ่งลืมตาตื่นขึ้นมาก็ บีบี หาตัวเองเพื่อจะ มอร์นิ่ง เห็นตัวเองบอกว่าตื่นแล้วจะ บีบี มาหาเค้า แต่ตัวเองก็ไม่ เค้าก็เลยทักไปก่อน ... ที่รักก็บอกข่าวอันไม่พึงประสงค์กับเค้า ... เค้าก็เศร้าขึ้นมาทันทีเลยอ่ะซิ .... ตีบทแตกเลย น้ำตาไหลเป็นสาย ราวกับว่าตัวเองหักอกเค้างั้นแหละ อะรายมันจะเว่อร์ปานนั้นใช่ไม๊ แต่มันก็เป็นไปแล้นนน ... เค้าแค่ไม่เข้าใจว่าทำไม เรื่องนั้นมันถึงไม่จบซะที ... ตัวเองไปพูดอะไรให้น้องเค้าไม่เชื่อหรอ ว่าตัวเองเลิกกับน้องเค้าแล้วจริงๆ ที่ผ่านเค้าก็เฉยๆนะ ไม่ได้เกลียด ไม่ได้ว่าอะไร ก็เห็นว่าเคยเป็นแฟนเก่า เค้าก็อยากให้เกียรติ แต่ตอนนี้เค้าชักจะไม่ไหวแล้วนะ ชักจะเปลี่ยนมาเป็น ให้เกลียด แล้วนะ ... ตัวเองรู้ไว้เลยนะ ว่าเค้ารักตัวเองมากกกก เค้าไม่ยอมให้ตัวเองไปคบกับใครนะ ตัวเองเป็นของเค้าคนเดียวนับจากที่เราคบกัน .... ตัวเองทำให้เค้าเชื่อว่ารักเค้า จะไม่ทิ้งเค้า ทำให้เค้ารัก ถึงขึ้นถวายหัวให้ได้เลย เค้าจะไม่มีทางทำให้ตัวเองเสียใจเป็นอันขาด ... เค้าจะไม่มีวันทำให้ตัวเองเสียน้ำตาเพราะเค้าทิ้งตัวเอง เค้าจะไม่มีวันนอกใจตัวเอง เค้าจะไม่มีวันหยุดรักตัวเอง เค้าอยู่ไม่ได้แน่ถ้าเค้าไม่มีตัวเอง ... เค้าเริ่มง่วอีกละ ... ไปฉี่แป๊ปนะ ... เดี๋ยวมา ..................... กลับมาละ ... ไปไม่ถึงหนึ่งนาที ....
มาต่อๆๆๆ ตัวเองคิดดูซิ แค่ตัวเองคุยกับแฟนเก่าทั้งที่ตัวเองบอกว่าคุยเรื่องเค้า .... เค้าสามารถคิดที่จะร้องไห้ได้ ทำไมเค้าถึงต้องสะเทือนใจทุกครั้งที่ตัวเองคุยกัน เค้าก็ไม่รู้เหมือนกัน เค้ากลัวถ่านไฟเก่ามันจะคุกรุ่นขึ้นมาอีกอ่ะซิ .... ของอย่างนี้อะไรมันก็ไม่แน่นอน รักแท้แพ้ใกล้ชิด อันนี้เค้าก็เกลัว .... กลัวตัวเองจะใจอ่อนยอมแพ้ กลับไปคบกัน แล้วเค้าจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรกั น..... ที่รั ก ทำอะไรก็อย่าลืม คิดถึงเค้าคิดถึงหัวจิดหัวใจเค้าให้มากกก ๆ นะ ... ทำอะไร รักษาหัวใจเค้าบ้าง อย่าให้มันบอบช้ำจนเกินไป เค้าเลือกตัวเองแล้วนะ แปรว่าเค้าหยุด และตายอยู่ที่ตัวเองคนเดียว .... ตัวเองอย่าน้อยใจเค้านะ ... ไม่ว่าเค้าจะพูดออกมายังไงความหมายก็ตีได้ว่า เค้าจะอยู่กับตัวเองไปจนกว่า ..... ความตายจะมาพลัดพรากเราจากกัน darling ตัวเองไม่ต้องคิดว่าเป็นตัวเลือกของเค้านะ เพราะ ตัวเองไม่ได้เป็นคนถูกเลือก แค่เป็นเค้าต่างหากที่เข้าไปในชีวิตตัวเอง เพื่อ ขอเลือกตัวเองมาเป็นแฟนเค้าเพียงคนเดียวเท่านั้น .... ที่รัก เค้าก็เข้าไปดูรูปในเฟสบุ๊คอยู่หลายรอบที่เดียววันนี้ ..... เราจะมีอนาคตร่วมกัน เราจะอยู่ด้วยกันไปจนกว่า ..... เราจะไม่ทิ้งกัน นี่ตัวเองรู้ไม๊ว่าเราคบกันมา ตั้งแต่วันที่ 18 ก.พ. 2553 มาถึงวันนี้ 5 เดือน 6 วันแล้วนะ .. เหมือนกันเรารักกันมาแต่ชาติบางก่อน เค้าก็คิดไปเล่นๆ เท่านัเนแหละ
มาถึงเรื่องสุดท้ายก่อนที่ตาจะปิดในคืนนี้ คือ ก่อนนอนคืนนี้ เค้าพูดให้ตัวเองร้องไห้อีกแล้ว
มันเป็นเรื่องที่ตัวเองกุขึ้นมาทั้งนั้นเลยนะ ที่รักจะกุขึ้นมาให้ต้องร้องไห้ทำไมคะ เชื่อใจเค้าซิ เค้าไม่อะไรในกอไผ่ เลย เค้ารักตัวเอง ได้ยินชัดไม๊ เค้าจะไม่ทิ้งตัววเอง ... เค้าไปนอนก่อนนะ ตาปิดไปดวงหนึ่งแล้ว....


รักนะ Darling

I'm yours , I'm sure

เค้านั่งคอย darling โทรมา คืนนี้ตัวเองโทรมาหาเค้าดึกมากกกก เลยรู้ไม๊ คิดว่าตัวเองอยู่เมืองไทยรึไง ป่านนี้ก็ตี 1 เข้าไปแล้วนะ เค้านะ เข้าไปอ่านดูวิธีโทรออกผ่านโปรแกรม Skype แต่ยังไม่ได้จ่ายเงินซื้อ package หรอกนะ รออ่านให้เข้าใจมากกว่านี้อีกหน่อย เค้ากลัวว่าสัญญาณมันจะไม่ชัดอ่ะ ต้องลองไปถามเพื่อนๆ ที่เคยใช้ดูก่อน นี่มันดึกแล้วอ่ะ ไม่ค่อยมีสมาธิอ่าน อีกอย่างเค้าต้องรอถามตัวเองก่อนจะตัดสินใจจ่ายเงิน ... ถึงจะเป็นเงินของเค้าก็เถอะ เค้าก็อยากถามตัวเองก่อน นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ เค้าตัดสินใจไปละ ไม่สนใจว่าจะดีหรือไม่ดี ถูกหรือแพง ... คงเป็นเพราะว่าเค้าไม่ได้คิดถึงอนาคตเท่าไหร่ คิดแค่ว่าได้คุยกันวันนี้ อยากคุย แบบไม่มีเหตุผล แต่ตอนนี้เรามีอนาคตแล้ว คิดจะทำอะไรก็ต้องคำนึงถึง อนาคตบ้าง ... ( ไม่รู้ว่าเค้าคิดมากกไปรึป่าว ) ( คิดไปข้างหน้า ก็ยังดีกว่าคิดอยู่กับที่ หรือไม่คิดอะไรเอาเสียเลย ) ที่รัก เค้าเพิ่งวางโทรศัพท์ตัวเอง คืนนี้เราใช้เวลาคุยกันประมาณชั่วโมงนึง แต่คุยกันจริงๆ ก็แค่ครึ่งชั่วโมงหรือไม่ถึงด้วยซ้ำ เพราะระหว่างนั้น ตัวเองคุยกับพี่ และเค้าก็อัพรูปลงเฟสบุ๊ค ให้ตัวเองไปด้วย ... เราเลยไม่ค่อยได้คุยเนื้อหาสาระกันเท่าไหร่ .... เค้าก็อยากคุยกับตัวเองต่อนะ แต่ ...................... เค้าก็อยากให้ตัวเองพักผ่อนเพราะ ฟังเสียงตัวเองแล้ วคุยกันไปก็ไม่รู้เรื่องหรอก แต่ตัวเอ ง ก็ยังนอนให้ดึกที่สุดจนได้ ไม่ดูแลสุขภาพตัวเองเลย ที่รักเค้านะ ดื้อยังไง ก็ยังคงดื้อไม่เปลี่ยน รู้ทั้งรู้ ว่าเค้าเป็นห่วงมากแค่ไหน ก็ยังทำให้เค้าเป็นห่วงได้มากกกก ขึ้นอีก นี่รักเค้าบ้างรึป่าวเนี้ย .... เค้าอยากคุยกับที่รักจะแย่ ... แต่ก็จำใจยอมให้ที่รักไปพักผ่อน รู้สึกบ้างไม๊ ว่าลึกๆ เค้าก็แอบเสียใจนะที่ได้คุยกันแป๊บเดียว ... ตัวเองจะรู้อะไร วันๆ คิดแต่ว่าเค้าจะคิดถึงไม๊ เค้าจะลืมตัวเองไม๊ ... แต่ตัวเองไม่คิดเลยว่าเค้าก็อยากให้ตัวเองรักเค้ามากกกเหมือนกัน ... ไม่ใช่ตัวเองคนเดียวหรอกนะ ที่จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเค้า เค้าต่างหากที่อยู่ไม่ได้แน่ ถ้าไม่มีตัวเอง รู้ไว้นะ ... วันนี้เค้าแอบเศร้าด้วยนะตอนกลางวันอ่ะ เค้าก็ไม่อยากจะเล่าให้ตัวเองฟังหรอกนะ แต่เค้าถือว่าการเขียนลงใน blog ถือเป็นการเล่าทุกเรื่องที่เป็นเค้า ก็วันนี้ตอนที่ตัวเองส่ง Voice Note มาบอกว่า ทานข้างกลางวันเสร็จแล้ว เล่าให้เค้าฟังว่าวันนี้มีการบ้านเยอะ ต้องอ่านหนังสือเยอะ ทำการบ้าน ... เค้ารู้สึกหดหู่จนน้ำตาไหล ... ตอนที่ตัวเองบอกว่า ตัวเองไม่สบาย เหนื่อย และไม่อยากออกไปไหนเลย อยากแค่เรียนหนังสือ ละก็กลับบ้านรอคุยโทรศัพท์กับเค้า .... มันทำให้เค้าไม่สบายใจเลยนะที่รัก เพราะถ้าชีวิตตัวเองเป็นแบบนี้ทุกวัน ตัวเองจะทนได้ถึง 1 ปีเหรอ ตัวเองก็ต้องทนไม่ได้ เพราะตัวเองคงไม่มีความสุข .... เค้าไม่อยากให้ตัวเองอยู่กับเค้า รักเค้าแล้วตัวเองไม่มีความสุขนี่ ... เค้ากลัวตัวเองไปเจอคนอื่นที่ดีกว่า กลัวตัวเองคิดว่าอยู่กับคนอื่นที่อยู่ใกล้ๆ ตัวเองแล้วสบายกว่า ถ้าคบกับเค้าแล้วมันทำให้ตัวเองต้องเหนื่อย เค้าก็ไม่สบายใจนะ เค้ายอมตัวเองคนเดียวนะ ยอมตัวเองทุกอย่าง อยากให้ตัวเองทำอะไรแล้วมีความสุข ... ที่รักเค้าง่วงมากกแล้วอ่ะ เค้าไปนอนก่อนนะ ไว้มาต่อ วันพรุ่งนี้นะคะ

openblogs

ที่รักตอนที่เค้ากำลัง พิมพ์บันทึกอยู่นี้ลมแรงมากเลย อีกสักพักฝนก็คงจะตกแล้วล่ะ เสียงลมพัดวู้ วู้ วู้ววว .... จะว่าไปแล้วก็น่าขนลุกเหมือนกันนะ เพราะเค้านั่งอยู่คนเดียว เริ่มมีเสียงฟ้าร้องเป็นระยะๆ ... ถึงเค้าจะชอบเวลาที่ฝนตก เค้าก็อดไม่ได้ที่จะกลัว .... คงเป็นเพราะมันมืดด้วยแหละ ... ถ้าเค้าไม่มีตัวเองให้คิดถึง เค้าก็คงจะกลัวและเศร้ามาก แต่ตอนนี้เค้ามีตัวเองอยู่ในใจเค้าตลอดเวลา เค้าไม่กลัวอะไรแล้วล่ะ เพราะเค้าอยากดูแลตัวเอง ให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัย ที่รักไม่ต้องห่วงนะ ... ถึงเค้าจะอยู่ห่างกับตัวแค่ไหน เค้าก็ไม่เคยลืมเลยว่าเค้ามีตัวเอง .... เค้าอุ่นที่หัวใจตลอดเวลาที่เค้าคิดถึงตัวเอง ... เค้ามั่นใจว่าวันหนึ่ง ไม่นานนี้แหละเราต้องได้อยู่ด้วยกัน เมื่อเค้าได้มั่นใจที่จะเลือกแล้ว เค้าก็ไม่เปลี่ยนใจแน่นอน ที่รักเชื่อใจเค้านะ .... นี่ก็เป็นคืนที่สองแล้วนะที่ตัวเอง ไปถึง sydney ... สองวัน ผ่านไปไวเหมือนกันนะ ... ถ้าเทียบกันอีกปีครึ่ง ที่ตัวเองต้องอยู่ที่นั่น มันก็คงน้อยมากกกก แต่ถ้าเรามองในความหมาย และความเป็นจริงของเวลา สองวัน เค้าว่ามันก็ไวนะ เค้าทำงานทุกวัน เค้าไม่ได้นั่งเฉยๆ เพื่อรอให้เวลามันผ่านไป ส่วนที่รักก็มีหน้าที่เรียนหนังสือ เราสองคนต่างมีภาระหน้าที่ๆต้องทำทั้งคู่ เค้าอยากให้เราตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ เราจะต้องระลึกเสมอว่า เราต้องการอะไร เป้าหมายของเราคืออะไร เราจะได้มีสติอยู่ตลอดเวลา เค้าจะไม่ใช้ชีวติเรื่อยเปื่อย ไร้ค่า เหมือนที่ผ่านมาแล้วนะ เค้ารู้ว่าเค้ามีอีกคนที่สำคัญที่เค้าจะอยู่ด้วยตลอดไป ไม่ใช่คนที่ฝากชีวิตไว้ แต่เป็นคนที่เค้าต้องการมีชีวิตอยู่เพื่อรักและดูแลคนๆนั้นให้ดีที่สุด .... เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เค้าคิดแบบนี้ เป็นคนแรกที่ทำให้เค้ารู้สึกว่า การรักใครสักคนมันเป็นอย่างไร ทำให้รู้สึกชีวิตเค้ามีคุณค่าขึ้นมาจากแต่ก่อน .... ไม่ว่าจะกี่ครั้ง เค้าก็ยังอยากขอบคุณตัวเอง ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเค้า ทำให้เค้ารักได้มากที่สุด ... ไม่ว่าเค้าจะพูดประโยคนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกกี่ครั้ง เค้าก็ยังอยากพูดอีกซ้ำๆ ไม่ได้อยากพูดเพื่อตอกย้ำให้ตัวเองรับรู้ แต่พูดเพราะ ความรู้สึกเค้าเป็นแบบนั้น ทุกนาทีเค้ารู้สึกแบบนั้น สิ่งที่ถ่ายทอดออกมาจึงมีเพียงเท่านี้ .... ตัวเอง .... ฝนตกแล้วล่ะ ลมแรงมากด้วย ดีที่ฟ้าไม่ร้องส่งเสียงดัง กลั่นแกล้งให้คนที่อยู่คนเดียวอย่างเค้าต้องตกใจ แต่มีแสงฟ้าแล่บเล็ดลอดเข้ามาในห้องเป็นระยะ ... เค้าก็แอบใจหายเป็นครั้งๆ เหมือนมีคนเปิดปิดไฟอยู่ข้างหลัง ... ปรากฏการณ์ธรรมชาติ ... มันก็ทำให้เค้ากลัวได้เหมือนกัน ... ยังไม่ได้เล่าเลยว่า วันนี้เค้าไปไหน ทำอะไรบ้าง ก็เริ่มง่วงแล้ว ... แต่ถ้าเก็บไปเล่ารวมกันพรุ่งนี้ เค้าก็คงลืม แน่ เอาเป็นว่าเล่าเป็นแบบ กระชับที่สุดละกันนะ .... วันนี้เค้าตื่นเช้ากว่าปกติ... ตื่นมาก็รีบแต่งตัว ลงมาจัดการงานเอกสารที่เค้าตรวจไว้เมื่อคืนแล้ว มีปัญหา เค้าต้องรีบเคลียรทันที ไม่งั้นลืม ตามสไตล์เค้าอ่ะแหละ ... ทำงานไม่ค่อยมีระเบียบวินัย เอาอารมณ์เป็นใหญ่ ขึ้นอยุ่กับความ active ในแต่ละช่วง แต่วันนี้งานเยอะเลย ยุ่งทั้งวัน ถึงจะเหนื่อยจะง่วง แต่ก็ต้องทำ เมื่อมีงานเยอะเราก็ต้องทำเยอะ บางวันงานไม่ยุ่งมาก ก็ไม่ต้องดิ้นรนอยากทำ ถือซะว่าพักผ่อน ให้เวลากับตัวเอง ทานอาหารให้ครบมื้อ ... นั่งดูทีวีบ้าง นอนงีบบ้าง .... งานของเค้าก็คือจัดการทั่วไปในร้าน ดูความเรียบร้อยทุกอย่าง เป็นงานสบายนะ ... เพราะเค้าคุ้นเคยกับมันแล้ว จนกลายเป็นสิ่งที่ถนัด ..... เหมือนเค้าจะทำได้ทุกอย่าง แต่ถ้าให้เค้าไปทำงานที่แตกต่างจากนี้ ที่เค้าไม่ถนัด เค้าก็คงว่าวุ่นวาย น่าปวดหัว .... ปกติแม่ไม่ค่อยออกมาจากข้างในบ้านนะ ถ้าเค้าอยู่ เพราะแม่จะให้เค้าเป็นคนดูแลจัดการ มีอะไรที่ทำไม่ได้ ก็ให้เข้ามาปรึกษาเป็นกรณีไป แต่วันนี้มีพนักงาน เข้ามาปรึกษาแม่เยอะไป แม่เลยต้องออกมาจัดการเอง แม่เค้าชอบออกกำลังกาย วันๆก็จะหมกมุ่นอยุ่กับท่าออกกำลังกายท่าต่างๆ พร้อมกับดูรายการทีวีไปด้วย ... ก็มีความสุขของเค้าไปนั่นแหละ ... แต่วันนี้แม่ออกมาจัดการ คุยกับลูกค้าทั้งวันเลย ...
แปรว่าวันนี้ยุ่ง ... งานคุยกับลูกค้านานๆ เค้าไม่ค่อยถนัด เพราะเค้าเป็นคนใจร้อน ไม่ค่อยชอบที่จะเสียเวลามานั่งรับฟังปัญหาคนโน้น คนนี้ ... แค่เรื่องที่เค้าต้องรับผิดชอบเค้าว่าก็เพียงพอแล้วอ่ะ ... ที่รัก ตาเค้าจะปิดอีกแล้ว ไม่ไหวแล้วนะ เค้าคงต้องขอลาไปนอนก่อนนะ ดีที่เตียงอยู่แต่เอื้อม ย้ายก้นจากเก้าอี้ก็ถึงเตียงนอนหลับตาไม่ถึง 2 นาทีเค้าก็คงไม่รู้สึกตัวแล้วล่ะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะที่รัก เค้ารักตัวเองนะ my darling