sunday say love u

darling เมื่อวานวันอาทิตย์ แต่วันนี้เป็นวันจันทร์ เค้าของใช้ topic ของเมื่อวานละกันนะคะ เพราะเมื่อวาน เค้ามาเขียนบันทึกลงในบล็อกแล้วนะ แต่วันนี้เค้ามาเปิดอ่าน ... ทำไม ไม่มีก็ไม่รู้น่าเสียใจมากเลย เค้าก็กด save แล้วนะ เพิ่งมาเปิดอีกทีตอนนี้ตกใจมากเลย ที่ไม่เห็นบันทึกของเมื่อวาน เค้านะ เขียนจนง่วง แทบจะลืมตาไม่ขึ้นแต่ที่รักก็ไม่ได้อ่าน อยากบอกที่รักตอนนี้มากเลย ถึงความผิดพลาดที่มันเกิดขึ้น เค้าจะพยายามลำดับเหตุการณ์ความรู้สึกเมื่อคืน เอามาถ่ายทอดให้ตัวเองฟังละกันนะ เผื่อมันจะทำให้ความเสียใจกับบันทึกที่หายไปของเค้า ลดน้อยลงบ้าง โชคดีนะที่คืนนี้ยังไม่ดึกมาก เค้ายังมีเวลาอีก สักพักเพื่อเขียนบันทึกยาวๆ ให้ที่รักได้อ่าน ..... ที่รักจะได้รู้ว่าเค้ามีตัวเองอยู่ทุกนาทีที่เค้าหายใจ แม้แต่นาทีที่เค้าต้องกลั้นหายใจเวลาว่ายน้ำ เค้าก็ยังมีตัวเอง คิดถึงตัวเองมาก คิดยังไงรู้ไม๊ เค้าคิดว่า ทำไมเค้าว่ายน้ำไปกลับ รอบเดียวก็เหนื่อยแล้วหรอ เค้าต้องขยันมาว่ายน้ำบ่อยๆ จะได้แข็งแรง ไม่เหนื่อยง่าย รู้ไม๊ว่าทำไมเค้าถึงไม่อยากเหนื่อยง่าย เพราะเค้าทำอะไร ไม่นานเค้าก็รู้สึกเหนื่อย :P นี่เค้าพูดอะไรให้ที่รักคิดออกแล้วใช่ไม๊ แต่การที่เราได้ออกกำลังกายด้วยกัน มันก็ตีต่อหัวใจไม่ใช่หรอ เวลาที่หัวใจเราเต้นๆแรง มันเป็นการสูบฉีดเลือด ทำให้ร่างกายแข็งแรง อย่างเราสองคน ไม่ต้องออกกำลังกายให้หักโหมมากหรอก เราเป็นผู้หญิง ยิ่ง darling เป็นผู้หญิงที่เค้าอยากถนุถนอม ไม่อยากให้เสื่อมสลาย ไม่อยากให้ถูกกระทบกระเทือน เราออกกำลังกายแบบเบาๆ ก็พอแล้วหละ ... เค้าว่ามันจะทำให้เรามีความสุขมากกว่านะ ^ ^ darling ว่าเค้าพูดถูกไม๊ ..... นี่เราพูดถึงเวลาที่เค้าคิดถึงตัวเองอยู่ใช่ไม๊ กลับมาต่อที่ รวมถึงเวลาที่เค้าหายใจไม่ค่อยออกเวลาอยู่ในห้อง steam bath ที่มีไอน้ำร้อนนน ๆ มาก เค้าก็ยังคิดถึง ว่าถ้าเค้าเกิดเผลอหลับไป ตายอยู่ในห้องนี้แล้วที่รักของเค้าจะต้องอับอายประชาชีแค่ไหนที่มีแฟน โง่ขนาดนี้ ทำให้เค้าต้องรีบออกจากห้องทันที ที่รู้สึกว่าหายใจไม่ค่อยออกแล้ว ที่เค้าเล่ามานี้ มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นกับเค้าจริงๆ นะ darling เพราะเมื่อวานเค้าไปออกกำลังกายมานี่ ทั้งเล่นเครื่องเล่น ใน ฟิตเนส ลงไปว่ายน้ำ จากนั้นก็มาเข้าห้อง steam bath เนื้อหาที่เค้าเขียนไปเมื่อวาน เริ่มด้วยเรื่องหลักๆ คือเค้าก็เขียนขอโทษที่เค้าไม่ได้รับโทรศัพท์ตอนที่รักโทรมาเพราะเค้าลงไปเคลียร์งานข้างล่าง มีการทะเลาะกับน้องอีกนิดหน่อย พอเค้าขึ้นมาข้างบนห้อง เห็นว่าตัวเองโทรมาเค้าก็ตกใจ ก็เลยรีบ bb ไปหาตัวเอง คิดว่าตัวเองคงนอนหลับไปแล้วหละ ... แต่ตัวเองยังไม่นอนรู้สึกว่าตอนนั้นอ ห้าทุ่มกว่าที่เมืองไทยแล้วนะ เวลาของตัวเอง ก็คงประมาณ ตีสองกว่า ๆ เค้าทำให้ที่รักของเค้านอนไม่หลับรึป่าว เค้าอยากบอก darling ว่าเค้าเข้าใจความรู้สึกตัวเองนะ เข้าใจดีมากกกด้วย นี่ไม่ได้พูดโม้นะ เพราะเค้าก็เคยเป็น และก้ไม่ใช่กับใครอื่นหรอกนะ กับ darling นั่นแหละ ตัวเองอาจจะสงสัยว่าเค้าไปเป็นเมื่อไหร่ เพราะตั้งแต่เราคบกันมา ตัวเองก็แทบจะไม่เคยทำให้เค้ากระวนกระวายใจอะไรมากมายเลย ตั้งแต่เราเริ่มคบกัน เริ่มสนิทกัน darling ก็ค่อยๆ ชัดเจนกับเค้ามากขึ้น มากขึ้น แต่ที่เค้ารู้สึกน่ะ มันก่อนหน้านี้แล้วก่อนที่เราะจะมาคบกัน ตั้งแต่ตอนที่ตัวเองยังอยู่ sydney ตั้งแต่ตอนที่เรายังกิ๊กกิ๊ก กับตัวเอง ทุกคืนเค้าต้องรอตัวเองโทรมา แรกๆ เราก็คุยกันนานอยู่นะ คุยกันแต่เราก็ไม่ค่อยจะเข้าถึงกันซักเท่าไหร่ เรายังไม่มีความชัดเจนในสถานภาพ อีกทั้งเราสองคนก็ยังมีคนอีกคนอยู่ แม้ว่าเค้าจะรู้สึกว่าเค้ามีตัวเองคนเดียว แต่ในขณะเดียวกันตัวเองก็ยังมีอีกคนที่เป็นตัวจริง คนที่ตัวเองยังสับสนว่า จะใช่หรือไม่ใช่ ในขณะนั้นเค้าคิดว่ามันใช่สำหรับตัวเองไป 80 % แล้วนะ แต่ตัวเองไม่ยอมรับกับเค้า มันก็เลยทำให้เค้ามีความหวัง แม้จะเป็นหวังเล็กๆ ของเค้าก็ตาม แต่เค้าคิดเสมอว่าคนเรา ถ้ายังมีความหวัง ก็มีกำลังใจที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า เค้าก็เลย ไม่ยอมถอย ถึงได้มีวันนี้ไง ถ้าตอนนั้นเค้าเกิดคิดได้ ตัดใจจากตัวเองไปซะ วันนี้คงไม่มีหรอก blog เรียบ ที่ชื่อ AngleLily เนี่ย ( เอาไว้เค้ามีเวลาปรับปรุง เค้าจะทำให้มัน วิ้งส์ๆ นะ ) ตัวเองอาจจะไม่รู้ว่าที่ผ่านมาตอนที่เราคุยกันที่ตัวเองยังไม่กลับมาก เค้าต้องฝ่าด่านความคิดที่ซับซ้อน อะไรบ้าง แรกๆ เราคุยกันนานๆ แต่มาพักหลังๆ ก่อนตัวเองจะกลับมาเค้ามีความรู้สึกว่า ความสัมพันธ์ของเราเริ่มจะมองไม่เห็นทางข้างหน้าแล้ว เพราะตัวเอง เกริ่นกับเค้าเสมอว่า ไม่เข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง ว่าต้องการใคร ต้องการอะไรกันแน่ ใครคือคนที่ตัวเองรัก ใครคือตัวจริงๆของตัวเอง ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เค้าทรมานมาก เหมือนกับจะตัดใจก็ไม่ตัด จะไปต่อก็กล้าๆ กลัวๆ เค้าต้องรอคุยกับตัวเอง ตั้งแต่เช้า รอให้ถึงเย็น รอให้ถึงค่ำ รอให้ถึงเวลาที่ตัวเองจะโทร เค้ารอมาทั้งวัน แต่ตัวเองโทรมาบอกว่า คืนนี้ไม่ได้โทรหานะ คืนนี้ไม่ว่างนะ คืนนี้ต้องออกไปธุระนอกบ้าน คืนนี้จะไปเที่ยว คืนนี้จะไปทำอะไรก็ช่าง แต่สรุปคือที่เค้ารอมาทั้งวัน สุดท้ายคือเค้ารอให้ถึงเวลาที่จะได้รุ้ว่า คืนนี้เราไม่ได้คุยกัน แต่มันก้ทำให้เค้าโล่งใจนะ เพราะก่อนหน้านี้มันทรมานที่ต้องรอโดยไม่รู้คำตอบ พอรู้คำตอบแล้ว รู้ผลที่ออกมาแล้ว เค้าก็หมดเวลาที่ต้องรออีกต่อไป แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าการรอคอยของเค้าสิ้นสุดลง ณ ตรงนั้น นะ เค้าก็ เริ่มรอเวลาเดียวกันของวันพรุ่งนี้ต่อ รอว่าพรุ่งนี้เราจะได้คุยกันรอว่าพรุ่งนี้ตัวเองจะโทรมาหาเค้า ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่เค้ารอคอยนั้น เค้าก็คิดไปต่างๆนาๆ คิดว่าตัวเองไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวแน่ ตัวเองยังมีอีกคนข้างๆ ซึ่งต่างจากเค้าที่รอ แบบไม่สนใจเลยว่าตัวเค้าเองจะไม่มีแม้เงาของใครสักคน แต่เค้าก็รอ เพราะเค้าคิดว่าคนที่เค้ารอ คือคนที่เค้ารู้สึกว่ารัก คือคนที่ทำให้หัวใจเค้าเต้นๆหยุดๆ คือคนที่ทำให้เค้ากระวนกระวายใจได้ทั้งวัน ทั้งคืน ตั้งแต่ลืมตาตื่น จนกระทั่งเวลานอน ก็ยากที่หลับตาลงได้ ... มันเป็นความสุขที่ปนด้วยความทรมานนะ.... เค้ายังจดจำความรู้สึกนั้นได้ดี .... แต่เค้าไม่ได้เก็บมาจดจำนะ ... แค่เมื่อไหร่ที่เค้าย้อนกลับไปคิดถึงความรุ้สึกเหล่านั้น ภาพและความรู้สึกขณะนั้นก็จะชัดเจนขึ้นมาทันที ตัวเองทำให้เค้ารู้สึกเหมือนตอนเป็นเด็กมัธยม ตอนที่เราไปแอบปลื้มใครสักคน เราจะกลายเป็นผุ้ใหญ่ที่ไม่มีเหตุผล คิดอะไรไม่ค่อยออก คิดอะไรด้านเดียว คือ ด้านที่เป็นภาพความรัก คิดแค่นี้จริงๆ ... ถ้าตัวเองกลับไปอ่านบันทึกเล่มเก่าๆ ตัวเองอาจจะพอรู้เรื่องว่า ที่เค้าพูดๆ มา มันสัมพันธ์กันกับสิ่งที่เค้าเขียนลงไปรึป่าว การกระทำของตัวเอง ที่มีผลต่อความรู้สึกของเค้าขณะนั้น มันเป็นอย่างไร แน่นอนว่าตัวเองไม่สามารถจำได้หรอกว่า ทำอะไรลงไปบ้าง มันไม่ใช่เป็นเรื่องที่ผิดต่อเค้า มันเป็นการที่ตัวเองได้ทำในสิ่งที่ปรารถนา สิ่งที่พึงพอใจมากที่สุด สิ่งที่ทำลงไปแล้วมันสามารถตอบโจทย์ความรักของตัวเองได้ ... ข้างในนั้นไม่น่าจะมีภาพเค้าปรากฏอยู่เลยนะ ... คิดแล้ว เค้าน่าจะเอาคืนตัวเองบ้าง เค้าน่าจะทำให้ตัวเองรับรู้ว่าการกระทำของตัวเอง มันส่งผลต่อเค้ามากแค่ไหน แม้ว่าเค้าจะไม่รับรู้ไม่เห็นภาพ ... ไม่ได้ยินเสียง ( มันดีตรงที่เค้าไม่ต้องทรมาน ) ถ้าเค้าเกิดทำบ้าง ตัวเองจะไม่ว่าเค้าเลยใช่ไม๊ ตัวเองจะต้องคิดว่าเพื่อชดเชยสิ่งที่ตัวเองทำไป เข้าใจไม๊ ... เห็นแล้วใช่ไม๊ แม้ว่าเค้าจะมาเล่าเอาตอนนี้ แต่มันก็สามารถเรียกความกดดันในช่วงเวลานั้นของเค้าออกมาได้เกือบหมดเลยนะ ... แต่มันเทียบไม่ได้กับที่สิ่งที่เราเป็นกันอยู่ตอนนี้หรอกนะ เพราะ เวลานั้นเค้ากับตัวเอง เรายังไม่ได้ตกลงว่าจะเป็นแฟนกัน เราแค่คุยกันๆ ยังไม่รู้ว่าจะไปด้วยกันได้ไม๊ แต่ที่เอากลับมาเล่าเพราะ เค้าแค่อยากให้รู้บ้างว่าเค้าทนกับแต่ละฉากที่เค้า set ขึ้นมา ทนมากแค่ไหน ต่อภาพและเสียงที่เค้า imagine ขึ้นมาเอง ถึงเวลานี้แล้ว เค้าทำแบบนั้นกับตัวเองไม่ได้หรอก เค้าทำให้ตัวเองเป็นคนผิด เค้าเป็นคนที่ไม่อยู่ในขอบเขตของเค้า เค้าเป็นคนที่ก้าวข้ามเข้าไปในที่ของตัวเองจริงๆ เค้าเป็นผุ้ร้ายนะ แต่เค้าให้ตัวเองเป็นคนรับผิดแทน จะว่าไป ศีล 5 เค้าก็รักษาไม่ได้ ... แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องที่ก่อนเราจะรู้ใจตัวเอง ก่อนที่เค้าจะรู้จักกับคำว่ารัก .... ไม่แปลกนี่ที่มันต้องแลกมาด้วยอะไรหลายๆ อย่าง ผิดบ้างถูกบ้างตามแต่จะเป็น แต่หลังจากที่เราทำผิดไปแล้ว ... เราก็รู้แล้วนี่ว่าที่ถูกต้องมันเป็นยังไง เราก็ได้ตัดสินใจทำในสิ่งที่ควรทำ ทำสิ่งผิดให้กลายเป็นสิ่งถูก และเค้าก็ได้สัญญาต่อ ทุกสิ่งศักดิ์สิทธิ์เลยนะ ว่าเค้าจะไม่ขอทำผิด กับคนที่เค้ารัก ซึ่งก็คือ ตัวเอง เค้าจะเป็นคนรักที่ดีของตัวเอง ... ตลอดไปนะหญิง ที่เค้าพูดพร่ำมาเป็นชั่วโมง .... ยังไม่เข้าเรื่อง ของเค้าเลย เรื่องที่เค้าไม่ได้รับสายตัวเอง มันเป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลาอธิบายยามากกขนาดนี้เชียวนะ แต่เค้าก็ดีใจนะ ที่เมื่อคืนเค้าได้ทำให้ตัวเองเข้าใจเค้า ที่เค้าหายไปไหน ก่อนตัวเองจะหลับตานอน เค้าไม่อยากให้ตัวเองหลับไปพร้อมกับความรู้สึกที่ยังโกรธเค้า ที่เค้าหายไป ไม่ตอบตัวเอง เค้ายังทันได้อธิบายเหตุผล ให้ตัวเองฟัง เค้าไม่อยากทำอะไรให้ตัวเองรู้สึกแย่กับเค้า เวลาที่เรารักกันเป็นช่วงเวลาที่มีค่าสำหรับเค้ามากตัวเองรู้ไม๊ ... เค้าอยากให้ตัวเองจดจำเค้าแต่ในสิ่งที่ดีๆ ตลอดไป อยากให้มีเรื่องเลวร้ายให้น้อยที่สุด เค้ากลัวว่าอนาคต มีอะไรมาพัดพราก darling ไปจากเค้า ตัวเองจะได้มีภาพดีๆ ของเค้าติดไปบ้าง อย่างน้อยให้ตัวเองได้เก็บมาคิดบ้างสัก บางนาทีก่อนนอน ในบางคืน ก็ยังดี .... ขอบคุณนะที่ตัวเองทำให้ชีวิตเค้าได้เข้าใจความรู้สึกรัก ที่ตอนนี้ตัวเองเป็นคนที่เค้ารักมากกเหลือเกิน ขอบคุณตัวเค้าเองที่ได้ตัดสินใจรักตัวเอง ทำให้เค้าได้เข้าใจ การว่าการรักใครสักคน ทุกลมหายใจเข้าออก มันคุ้มค่ากับสิ่งที่ต้องทนทรมาน มา เค้าไปนอนนะ darling เค้ารักตัวเองมากกกนะ ตัวเองเป็นที่สุดของชีวิตเค้าแล้วนะที่รัก .... ขอให้รักนี้อยู่กับเราสองคนตลอดไปนะ