วันจันทร์ที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2553

tomorrow will absent

จริงๆคืนนี้เค้ากะว่าจะนอนหลังจากที่วางสายตัวเอง แต่เค้ามาคิดได้ว่าวันพรุ่งนี้เค้าจะไม่ได้อยู่ที่บ้าน เค้าก็คงไม่ได้บันทึกเรื่องของเรา .. เค้าไม่อยากพลาดการบันทึก ถ้าไม่จำเป็น ... ที่รัก ตัวเองไม่ต้องห่วงนะ ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ... เค้าสัญญาว่าเค้าจะรักจะอยู่กับตัวเองตลอดไป ... ตัวเองจะไม่มีทางผิดหวังเรื่องความรักเหมือนกับที่หมอดูบอกไว้หรอก ... ตามดวงถึงเค้าจะไม่ใช่เนื้อคู่ของตัวเอง ...แต่เรื่องจริง เค้ารักตัวเอง เค้าขอแค่ตัวเองรักเค้าและอยู่กับเค้าตลอดไปจนตาย ถ้ามันจะไม่เรียกว่าเนื้อคู่ เค้าก็ไม่ว่าอะไรหรอก ... จะเรียกว่าอะไรก็ช่าง ขอให้เค้าได้มีตัวเองเป็นคนรัก ที่รักเค้าตลอดไปก็พอ ... ส่วนเค้า แน่นอนว่าจะรักตัวเองคนเดียวตลอดไป ... เค้าไม่มีทางอยู่ได้หรอกนะ โดยที่ไม่มีตัวเอง .... เค้าไม่รู้ว่าจะบอกยังไงให้ตัวเองเข้าใจและเชื่อใจเค้าดี ถ้าตัวเองจะไม่มีความสุขกับความรัก ก็เพราะว่าตัวเองนั่นแหละที่ทิ้งเค้าไป ... ทิ้งเค้าทั้งที่ตัวเองรักเค้า ... เป็นไปได้ไม๊ ส่วนเค้าก็ไม่ได้อยากให้ตัวเองทิ้งเค้าเลย ... เค้าก็คงอยู่อย่างทรมานเหมือนกัน ... ถ้าเราสองคนต้องเลิกกันนะที่รัก รู้เอาไว้เลยว่าเค้าทรมานมากกกกกก .... เพราะฉะนั้น ...ห้าม นะ ห้าม ทิ้งเค้า เข้าใจไม๊ ...ที่รัก ...

เรื่องที่จะต้องพูดกันอีกแล้วสำหรับคืนนี้ ก็เรื่องเรียนและเรื่องสุขภาพ ที่รัก เค้ารู้นะว่าตัวเองทุ่มเทให้กับเรื่องเรียนมาก ... จนบางทีเค้าแทบไม่เชื่อว่าตัวเองจะเป็นคนที่ใฝ่เรียนมากขนาดนี้ ... เค้าไม่รู้มาก่อนว่าตัวเองจะตั้งใจกับการเรียนมากมายเพียงนี้ แต่มันก็เป็นเรื่องที่ดีนะที่รัก ... เค้าก็ดีใจ ถ้าเค้ามีน้องตั้งใจเรียนอย่างตัวเองเค้าก็คงภูมิใจ ... แต่สิ่งที่เค้าเป็นห่วงก็คือสุขภาพตัวเองนะที่รัก ตัวเองต้องทานอาหารที่มีประโยชน์รู้ไม๊ ทานข้าวให้ครบทุกมื้อ ( ถ้าเป็นไปไม่ได้ ขอแค่อย่าขาดมื้อเช้าก็พอ ) ทานอะไรรองท้องก่อนไปเรียน นะ เค้าเป็นห่วงตัวเอง ไม่อยากให้ตัวเองเป็นอัลไซเมอร์ กลัวตัวเองจำเค้าไม่ได้ กลัวสักวันตัวเองจะลืมเรื่องของเรา ... ความทรงจำดีๆของเรา เค้าอยากให้ตัวเองจำได้ไปนานๆ ถ้าตัวเองลืมเค้าก็อยากให้ตัวเองค่อยๆลืม ลืมมันไปช้าๆ ที่สุด ... ส่วนเค้าดุแลตัวเค้าเองดีอยู่แล้ว ก็เลยไม่ต้องห่วงว่าเค้าจะลืมอะไร ไม่มีทางนะที่รัก ....

เหมือนเรียงความเลยนะที่ต้องมีสามย่อหน้า ย่อหน้าสุดท้าย เป็นสรุปสาระสำคัญเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดที่เขียนมาใช่ไม๊ แต่สำหรับเรื่องของเค้าไม่ใช่เรียงความนี่ ในย่อหน้าที่สุดก็เลยไม่ใช่เป็นการสรุป ...แต่เค้าให้ความสำคัญกับทุกย่อหน้าเท่าๆกันหมด และที่แปลกไปกว่านั้นก็คือว่า แต่ละย่อหน้าก็เป็นคนละเรื่องกันด้วย .... ที่รักเป็นครูภาษาไทยนี่ เค้าก็เลยอยากให้ตัวเองรู้บ้างว่าจริงๆเค้าก็เขียนเรียงความเป็นนะ ... ที่รัก ตัวเองเป็นคนที่เค้ารักมากที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยนะ ...เป็นแฟนที่เค้าภาคภูมิใจมากกกกก ด้วยหลายๆเหตุผล แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือ ตัวเองเป็นคนที่เค้ารักมากกกและเค้าก็รู้สึกว่าตัวเองรักและดีกับเค้ามากกกเหมือนกัน เค้าขอบคุณทุกความตั้งใจของตัวเองที่มีให้กับเค้านะ เค้าไม่คิดว่าในชีวิตนี้เค้าจะมีโอกาสได้เจอ และได้รักกับคนดีๆ อย่างตัวเอง ...เค้าคิดว่า เค้าเป็นคนที่โชคดีมากกก ตัวเองรู้ไม๊ ... เค้าจะรักษาความรักนี้ให้อยู่กับเราตลอดไปนะที่รัก .... เค้าจะรอสักวันที่เค้าได้อยู่กับตัวเอง เค้าจะรอวันที่เค้าได้นอนกอดตัวเองทุกคืน ... เค้าคงจะนอนหลับฝันดีกว่าทุกวันนี้ และเค้าคงไม่ต้องการอะไรอีกแล้วหละที่รัก ... เพราะทุกวันนี้สิ่งเดียวที่เค้าต้องการ ก็คือ ตัวเอง ที่รัก ....เค้าไปนอนละนะ .... ฉึกฉึก

เค้าเป็นคนที่ไม่หวาน ไม่โรแมนติก เค้าก็รู้ แต่เค้าจะพยายามทำให้ตัวเองนะที่รัก ตัวเองอย่าเพิ่งเบื่อเค้านะ ...เค้าจะต้องปรับปรุงตัวอีกหลายอย่าง เค้ารู้ ..แต่เค้าก็ยินดีทำเพื่อตัวเอง คนที่เป็นหัวใจของเค้า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น